Gisteren zag ik op een paar dierengroepen het oproepje passeren om een konijn te helpen vangen in Avelgem... Er kwam niet echt reactie op, en Avelgem is nu ook niet het einde van de wereld, dus ik besloot om een handje te gaan helpen, en gelukkig wou onze vrijwilligster Kelly ook mee gaan helpen. Samen met Elisa en haar mama gingen we op zoek naar "het konijn". Blijkbaar liep het daar al zo'n 7 maanden rond in de tuin, achtergelaten door de vorige eigenaars van het huurhuis. En omdat het huis binnenkort weer bewoond wordt, was er dus haast bij om het konijn te vangen. Ik had gevraagd om wat foto's van de tuin door te sturen, maar het was voor mij niet altijd zo duidelijk hoe alles precies in elkaar zat.
Ik heb dan maar mijn auto volgeladen met bovenkanten van hokken, een net, en een ren aan elkaar vastgemaakt. In de grote tuin zat ze niet blijkbaar, dus gingen we even kijken in het extra stukje naast de tuin. Blijkbaar stond daar een soort van tuinhuis, en had het konijn daar al een hol onder gegraven. Dus ging het vierkoppige team voorzichtig dit stuk in, en bleef iemand de poort bewaken, want ze zou eronder door kunnen.
Het duurde niet lang voor we haar zagen, en het bleek om een groot formaat konijn te gaan. Van zodra ze ons in de gaten kreeg, verdween ze achter het tuinhuis, en in feite eronder. We probeerden wat lawaai te maken, zodat ze in de tuin zou lopen. Dat gebeurde ook, dus barricadeerden we de toegang tot de achterkant van het tuinhuis. Met drie hielden we dan "klopjacht", maar dat was niet zo evident. Er stonden nogal wat planten (vooral brandnetels), maar we deden ons best. Gelukkig stond iemand aan de poort, want we merkten wel dat ze daar meteen naar toe ging, maar dat was ook afgespannen met draad. En zo ging het een paar keer over en weer, en bijna had ik haar te pakken met de bovenkant van een hok, maar door de boompjes bleef er een gaatje over, waardoor ze kon ontsnappen.
Dan maar het tweede plan, namelijk een soort van fuik maken met aardbeinet en wat extra attributen uit de tuin. En dan was het meteen prijs! Ze sprong in het net, en ik kon haar meteen opnemen en in mijn armen leggen. Even checken, het was inderdaad een meisje, en we hebben haar ROMY (ID 99) genoemd. We hadden gedacht daar heel de ochtend mee bezig te zijn, maar na een twintigtal minuutjes was de klus al geklaard!!!
Vicky met "baby" Romy
Kelly en Vicky na de konijnenjacht
En dan werd ze meteen in een hokje gezet, zodat ze kon bekomen van de "jacht". En ze is echt een doodbraaf konijn hoor! We werden daarna nog uitgenodigd bij Elisa en haar ouders voor een drankje en een babbel over de dieren. En ze was zo opgelucht dat we haar geholpen hebben met het konijn, want ze kon er moeilijk van slapen, te weten dat dit dier zomaar aan zijn lot was overgelaten... Bovendien hadden we in de tuin ook heel wat paardenbloemblaadjes geplukt, en mochten we ook nog mee naar hun "lochting" om een grote zak met andijvie voor de konijntjes te plukken. Elisa was zelfs zo vrijgevig om naast het hooi en voer dat ze al preventief voor het konijn had gekocht, en bovendien ook nog een financiële bijdrage!!! Wij zijn blij dat we haar hebben kunnen helpen met het vangen.
En ondertussen hebben we Romy meegenomen naar Kortemark, en mag ze daar spelen in onze grote rennen. Deze dame is verder in perfecte conditie, en is uiteraard op zoek naar een goede thuis waar ze naar hartelust kan rondhuppelen! Ze is zwart van kleur met veel grijze accenten.
In mijn nieuwe huisje
Lekker knabbelen van de gekregen andijvie
Close-up van een grote lieverd
Geen opmerkingen:
Een reactie posten