Het tweede konijn die te maken kreeg met torticollis was Brownie, zoon van Pluisje. Ik vermoed dat de bacterie ook van moeder op kleintjes kan overgegeven worden. Brownie werd hier geboren op 17 januari 2006.
Ergens begin januari 2010 vond ik dat Brownie nogal vreemd deed in zijn ren, omdat hij precies moeite had met het bewaren van zijn evenwicht. Toen ik bij hem kwam in de ren, zag het er precies uit zoals bij Pluisje en haar middenoorontsteking: een schuin hoofdje. Na een bezoekje aan de dierenarts kreeg ik 10 spuitjes (antibiotica denk ik) mee + Panacur, en hij vroeg of ik dat zelf wou doen. Ik zag het niet zitten om elke dag weg en weer te rijden voor enkel een spuitje, dus ik heb toen geleerd hoe ik dat moest doen. Sindsdien doe ik alle inentingen bij de konijnen zelf.
Helemaal opgerold
Hij verbleef dus ook hoofdzakelijk binnen in de periode van de inentingen, maar ik plaatste hem elke dag ook even in de ren, zodat hij niet zou vervreemden van de andere konijnen.
Na een 10-tal dagen was hij er weer goed bovenop, en stond zijn hoofdje wel wat schuin, maar hij kon er goed mee overweg.
En nadien heeft hij er geen last meer van gehad.
Brownie is vorig jaar, op 5 augustus 2012 in mijn armen gestorven, net toen we terug waren van reis.
Arm diertje toch. Het moet je heel veel pijn gedaan hebben hem te laten gaan in je armen. Je hebt hem de allerbeste zorgen en het allerbeste leven gegeven.
BeantwoordenVerwijderen