Torticollis bij konijnen (deel 2)

We gaven jullie gisteren al wat uitleg over torticollis bij konijnen.  Zelf heb ik dat bij 3 van mijn konijnen gehad.  Vandaag even het verhaal van Pluisje.

Pluisje was een konijntje die ik in het voorjaar van 2005 gevonden had op straat, niet ver van waar ik woon. Ik was met de fiets, en stopte meteen toen ze de straat overstak.  Ik kon haar gelukkig met de hulp van iemand snel vangen, stopte haar in mijn fietszak en snel naar huis.

In het begin moest ze nogal niezen, en we wisten toen niet zoveel van konijnen af, en vonden dat wel grappig. Tot op een dag dat haar hoofdje dus schuin kwam te staan, dus wij naar de dierenarts voor behandeling. Ik heb helaas niet zoveel foto's meer van toen, omwille van een crash van de harde schijf... Ik vermoed dat ze in de zomer van 2005 torticollis kreeg.  Als je de foto's zo bekijkt, ziet het er heel erg uit.  Dat is het ook, maar zolang het konijn er op zich weinig last van heeft en toch nog goed eet, is er geen reden voor euthanasie, wat vele mensen doen.

Op deze foto's van begin 2006 is haar schuine hoofdje duidelijk te zien 

(met haar 3 kleintjes Wollie, Brownie en Sugar)

Ze woonden toen ook in de garage, en hadden daar een grote ren gemaakt met platen.  Maar helaas viel ze toen de ganse tijd om.  Omdat haar hoofdje zo schuin stond, wilde ze altijd precies met haar ene oog naar de andere kant kijken, en ging aan het rollen.  Dan hebben we de ren helemaal veranderd met plexiglas, en dat ging stukken beter voor haar.

Pluisje, Wollie en Floppie.  Ook hier is het schuine hoofdje duidelijk te zien.

De ren op de achtergrond, en de konijntjes in de garage: Wollie, dubbelganger Hazel en Pluisje.  

Ik kon ze goed uit elkaar houden omwille van het hoofdje van Pluisje.

Doorheen de jaren is het uiteindelijk stuk voor stuk beter gegaan met haar. Omdat het te lastig werd om de konijnen telkens binnen en buiten te zetten, besloten we om een buitenren te maken waar ze permanent konden wonen. Pluisje is altijd een vrolijk konijn geweest die ondanks haar "handicap" volop van het leven geniette met haar gezinnetje.  En het was zelfs zo, dat na verloop van tijd haar hoofdje weer een stuk rechter kwam te staan.  Pluisje is uiteindelijk hier gestorven op 4 april 2011, dus ze heeft hier toch 6 heel gelukkige jaren gehad!!!