Omdat het stilaan toch een klein beetje beter weer wordt, wou ik de konijnenren een keer goed onder handen nemen. Niet alleen goed uitmesten, maar ook een grote reorganisatie doorvoeren. Hazel kan na maanden in de garage gewoond te hebben omwille van een wonde aan haar oog (veroorzaakt door een gevecht met de andere konijnen) dan weer naar buiten in een aparte ren. Ik had al een heel plan in mijn gedachten, en dankzij de schenking van een paar grote terrastegels van 60 x 60 van een vriend die tegels legt, besloot ik om maandagavond aan de slag te gaan, toen het zonnetje een beetje scheen.
De grote werken zijn bezig, hok verschoven, hok op zijn kop, ren en plastic bedekking eruit gezwierd.
Door graafwerken van konijnen en mollen en allerhande andere dieren, is de grond daar allesbehalve effen, dus gooide ik aarde in de ren, die ik uit het braakliggend stukje naast de ren haalde. En uiteraard vonden de konijnen dat ontzettend leuk, vooral de nieuwsgierige Vlekje, het kakkernest van de hoop...
Hier zie je haar een binkie ofte een vreugdesprong maken.
De nieuwe aarde moest uiteraard grondig geïnspecteerd worden...
Mijn Franse dames hadden ook wel oog voor het mannelijk schoon dat passeerde.
En dan begon het, Vlekje besloot om me te saboteren.
Aarde is om in te graven, dacht ze, en ging aan de slag. De aarde vloog in het rond, ik die het in de ren deponeerde, en dan Vlekje die het probeerde goed te leggen. Alleen had ze het niet zo goed begrepen, en de aarde ging de verkeerde richting uit...
Nu, één gravende hangoor kon ik gelijk wel nog aan.
Het rakelen was al helemaal niets, want van zodra ik het terug effen had, besloot Vlekje om er terug putjes in te maken.
Maar toen ook Holly zich met de werkzaamheden begon te bemoeien, was het hek helemaal van de dam. En zo ging het wel nog een beetje verder. Ik alles goed leggen en de konijnen de boel saboteren!
Hier zie je de twee gewoon samenspannen om mij een loer te draaien!
En hun smoelke vol aarde was ook goddelijk!
Gelukkig voor mij hielden ze het na een tijdje voor bekeken, want ze waren uitgeput, zodat ik rustig verder kon doen met de werkzaamheden. Snuffel bekijkt de boel even van op een afstandje.
En zo slaagde ik erin om toch twee tegels eindelijk behoorlijk recht te leggen, onder het toeziende oog van Flokje in de tuin.
En dan vervolgens het hok erop. De tegels zijn makkelijker om te onderhouden dan gewoon de aarde, en het is de bedoeling om heel de achterkant van de ren van dergelijke tegels te voorzien.
En dan de volgende fase, namelijk het andere hok terug zetten, en de ren errond zetten.
En dat was maandag dan het bijna eindresultaat.
Dinsdag heb ik dan nog wat verder gewerkt toen de zon eindelijk weer een beetje scheen. Het net werd bevestigd aan de voorkant, zodat ze ook niet door de draad zouden kunnen bijten. Ook het oude hok werd gedemonteerd om ervoor te zorgen dat de anderen niet in de ren van Hazel zouden kunnen geraken. Dit kun je niet zien op de foto.
En hier nog een paar leuke foto's van maandag...
Snuffel weet ook niet goed wat er allemaal gebeurt...
Snuffel en Vlekje, twee gelijkaardige konijnen maar een immens verschil in grootte!
Hazel heb ik er gisterenavond voor de eerste keer ingezet, en alles verliep behoorlijk. De grote probeerden wel door de draad te "slaan" met hun pootjes, maar aangezien ze nu niet meer makkelijk door de draad kunnen, was er geen probleem. Ook toen de Franse Hangoren op het middelste hok sprongen, achtte ik de kans dat ze in de kleine ren zouden kunnen springen heel klein.
Maar mijn plannen waren wishful thinking. Deze middag keek ik buiten en zag dat Holly er toch in geslaagd was om in de kleine ren te geraken, en uiteraard was ze meteen begonnen met Hazel aan te vallen. Ik weet niet hoe lang ze in de ren is geweest, maar ze heeft toch weer voor schade gezorgd... Ik word er echt zo verdrietig van om te zien dat ze niet meer overeen komen. Het heeft maandenlang goed gegaan, tot Hazel dus een kap in haar ooglid had, en dan binnen moest blijven voor haar herstel. Maar zo te zien komt het nooit meer goed... Ik kon Hazeltje gewoon oppakken, het was bijna een vod. Ik nam haar dicht tegen me en begon haar te knuffelen, en zei dat ze nu veilig was. Dus nu zit ze weer binnen, tot ik een oplossing gevonden heb. Ik vrees dat ik gewoon op een andere plaats in de tuin een ren voor haar zal moeten voorzien, zoals ik gemaakt heb in de grote ren...
Ze kijkt hier zo zielig...
Oppervlakkige wonde aan haar oor.
En ook haar neus heeft weer geleden. Het ziet er misschien erg uit, maar ik heb de indruk dat het vooral de korst van de vorige vechtpartij (door de draad) er af gegaan is.
Ik heb haar ondertussen ook een pijnstiller gegeven, en haar wat laten huppelen in de keuken, waar ze spontaan heel veel gedronken heeft. Ondertussen zit ze rustig in haar mandje, en heeft ze ook al wat gegeten, dus dat zijn al weer positieve tekenen...
ocharme kleine hazeltje...dikke knuf van mij hoor
BeantwoordenVerwijderen