GOED TERECHT: Essie, Zoë en Jules

En we blijven jullie maar even overspoelen met leuke foto's van onze opvangkonijntjes, die goed terecht zijn gekomen!!! Even een inhaalbeweging gedaan met veel berichtjes inplannen.  Het maakt ons team ook altijd gelukkig om te zien hoe goed onze konijntjes het stellen!!!

Zoë is het donkere hangoortje en Jules de licht gekleurde, 

en ze zijn aan het smullen van de spinazieblaadjes!

En ook lieve Essie poseert mooi voor de camera!

GOED TERECHT: Muisje en Stitch

We kregen een tijdje terug ook een lieve update van Muisje en Stitch, een lief koppeltje dat ook samen mocht verhuizen naar het gezin van Nina. Stitch werd binnengebracht met verwijderde snijtandjes, maar dat mag geen belemmering zijn!  En zoals je ziet, ze krijgen hun groentjes netjes gesneden en apart, omdat Muisje soms nogal nijdig kan zijn bij het voeren...

Lief!!!

Knibbel knabbel

En ze hadden zich ook een goed plaatsje gevonden in de kerstperiode!

GOED TERECHT: Nina

En nu we toch bezig zijn met alle goed terecht berichtjes een beetje te verwerken, willen we jullie ook even Nina laten zien, die onze opvang eind november verliet om te gaan intrekken bij Pluis... Ze wonen samen in een grote ren in het tuinhuis en hebben de tijd van hun leven samen!

Uma (en kids...)

Uma is op Valentijn, samen met haar vriendje Vernon binnengekomen in de opvang.  Beide zijn ongeveer 1 jaar oud, en leven al altijd samen... Maar ja, een vrouwtje en een niet-gecastreerd mannetje, dat is uiteraard geen goede combinatie.  De vorige eigenaar beweerde dat ze nog maar 1x eerder een nestje hebben gehad, maar daar geloof ik niet al te veel van... Rammetjes kunnen al vruchtbaar zijn aan hun 4-5 maand, vrouwtjes iets later, met 5-6 maand.  En als je weet dat een vrouwtje na de bevalling meteen weer gedekt kan worden, dan hoef ik er geen tekeningetje bij te maken.

Links papa Vernon en rechts mama Uma

Nathalia had een mooie ren voor Uma gemaakt, met heel wat ruimte om eens te huppelen, maar ook met een nestplaatsje.  Ze had de dagen voordien al rondgelopen met haar en stro, dus we wisten dat de bevalling wel niet lang meer zou duren. En op zondag 22 februari was het zover...

Druk bezig met het nestje maken

  

Bij de nestcontrole bleken er 6 kleintjes in het nest te liggen, waarvan al 4 dood.  Helaas of gelukkig, zoiets is uiteraard een beetje dubbel, want we hebben het liefst geen extra nestjes in de opvang, omdat ook voor die konijntjes een goede thuis gezocht moet worden...

De twee overgebleven kleintjes in het "nest"

Maar uiteraard gaan we ons uiterste best doen voor die twee ukjes goed te verzorgen. Jammer genoeg werd al snel duidelijk dat Uma niet voor de kleintjes zorgt, en er zelfs naar gaat grommen.  Om te vermijden dat ze hen ook zou kwetsen, hebben we besloten dat Nathalia ze met de hand verder gaat opvoeden.

Lekker samen genieten na het eten

Dat betekent Uma in principe meteen vrij is ter adoptie, en dat de twee kleintjes (als ze het halen natuurlijk) ten vroegste op 23 april ter adoptie gaan komen, dan zijn de kleintjes 8 weken oud en zijn ze hopelijk sterk genoeg om dan al te verhuizen.

Twee prachtige mini-konijntjes met alles erop en eraan en worden goed verzorgd door Nathalia, die ze verder met de hand gaat opvoeden, dus duimen dat alles goed gaat!

Update van Mopsie

Mopsie is ondertussen al weer even bij ons op de opvang, nadat ze gratis werd aangeboden door een tienermeisje.  Ik kreeg maar geen foto doorgestuurd, maar ondertussen weet ik wel waarom... We hebben hier al veel tandpatiënten over de vloer gekregen, maar zo erg heb ik het nog nooit gezien...
Door de drukte hier bleef een bezoekje aan onze gespecialiseerde dierenarts uit.  Maar ik de Krokusvakantie toch even tijd gemaakt, en de afspraak voor de extratie stond voor gisteren gepland.

Mopsie, de mammoet ;)

Haar onderste snijtanden staan werkelijk helemaal horizontaal ipv verticaal...

Maar zelf lijkt ze er verder gelukkig niet te veel last van te hebben...

Mopsie is dus op 23/2/2015 geopereerd aan haar tandjes... De snijtanden werden verwijderd, maar gezien het feit dat het al een ouder konijntje is, en het toch een behoorlijk zware ingreep is, had ze bij het ophalen bij de dierenarts toch behoorlijk wat pijn.

Dus eenmaal thuis heb ik haar binnenhok geïnstalleerd met toiletje aan de ene kant en warmteplaat aan de andere kant, zodat ze toch zeker niet zou afkoelen.  Ze ging er al meteen spontaan opliggen...

Op de warmtemat, die constant op temperatuur blijft

Ik heb besloten haar samen te laten met haar vriendje Ritchie, zodat ze toch steun aan hem zou hebben, maar langs de andere kant kan ik dan wel niet in de gaten houden hoeveel zij eet.

Ritchie voelt zich overal thuis zo te zien...

's Avonds ging het dwangvoer er niet zo goed in, ze had echt veel moeite om haar mondje open te doen.  Maar ik probeerde dan eens met een sprietje peterselie, en dat kreeg ik ver genoeg naar achter in de mond, zodat ze het met haar kiezen kon opknabbelen... Ook deze morgen at ze op die manier al wat groenvoer.  Het is nog niet veel, maar het is een begin, en nu gaan we hopen dat ze snel zelf zelfstandig alle groentjes, hooi en korrels kan opeten. Want volgens mij kon ze toch al haar uitstekende snijtanden niet gebruiken, dus moet ze nu leren dat ze ook niet meer in de weg zitten om te eten...

Daarnet zag ik haar toch al voor het eerst zelf spontaan de groentjes beginnen knabbelen...

Even achteruit liggen om zo beter de peterselie in haar mondje te kunnen steken...

En smaken dat het doet!

GOED TERECHT: Cardina en Kara

Begin februari kwam gastgezin Nathalia met Ria op bezoek, nadat bleek dat Rafaella toch niet geschikt was om als buitenkonijn te leven...

We besloten om Meneer Konijn te koppelen aan Kara, die Wendy de dag voordien bij mij had afgezet.  De koppeling verliep supervlot, en toen zei Ria dat ze uiteindelijk wel plaats genoeg had om er nog eentje bij te zetten.  Ik stelde Cardina voor, zodat ze daar weer haar "vrijheid" zou krijgen, want zelfs in het ruime hok was ze toch een beetje ongelukkig... En wonder boven wonder was het meteen een match met allemaal, zodat er dus 3 konijntjes weer mee naar huis konden!!!

En we kregen deze leuke update binnen van Ria over haar K3 ;) Het is een uitgebreid verslag geworden, maar zo zie je maar dat mensen ons ook wel graag op de hoogte houden van hoe de situatie in de eerste dagen verloopt.

Domein van Meneer K, nog zonder zijn vriendinnetjes

Donderdag 5 februari:

Zo dicht ze bij elkaar zaten in de auto, zo ver meden ze elkaar toen ik ze in de tuin los liet. Kara bleef hangen op de plaats waar ze uit de mand kwamen en Karmina (ik noem Kardina naar de muziek van Karl Orff: Carmina Burana) huppelde vrolijk rond, de tuin verkennend. Meneer K wist niet goed wat te doen en liep van de ene naar de ander. Maar ze liepen steeds van elkaar weg, ook de twee dames. Ik heb ze lang in het oog gehouden omdat ik bang was dat ze echt zouden vechten, maar dat gebeurde niet.

Ze hebben zelfs een konijnenberg met hol tot hun beschikking

Vrijdag 6 februari:

De volgende morgen grote paniek: ik vond Karmina nergens! En toen ik de konijnentuin opkwam om te zoeken, was Kara zo bang dat ze zelfs tegen de draad opliep!!! Ik had bijna Nathalia gebeld, maar had nog één hoop: dat Karmina in Meneer K's hol zat... En dat was blijkbaar zo want een tijdje later zat ze gewoon te eten in de tuin. Nog steeds liepen ze van elkaar weg... Maar toen viel mijnen euro... Voor de dames was het echt aanpassen: los van het feit dat ze op onbekend terrein waren, ligt de konijnentuin ook nog aan de straatkant en er passeert wel wat verkeer. Bij de buren waren er tuinwerken bezig met allerlei lawaaierige machines, wat hen ook al beangstigde. Als ik dan nog eens met mijn twee honden zou moeten passeren om te wandelen, was het helemaal paniek. Ik ben die dag dan maar eens niet gaan wandelen met de hondjes. Ze kregen een speelbeurt in de achtertuin. Ik bracht de nijntjes heel voorzichtig en lief pratend hun eten en allerlei lekkers uit de groententuin. Dat hielp want ze waren al minder bang van mij. Voor de rest liet ik ze zoveel mogelijk gerust zodat ze op hun gemak konden wennen aan hun leefomgeving. Ik piepte wel regelmatig (eigenlijk heel veel) door mijn raam om ze te begluren... Ja, privacy vinden ze enkel in Meneer K's pijp want daar kan ik niet in gluren... 

Zaterdag 7 februari:

Die dag begonnen we aan het installeren van mijn keuken. Eerst al de grote auto die de keuken bracht (die rijden dan de oprit op, pal naast de konijnenweide) en dan het uitladen. Wat ging dat worden, stress??? En ik kon natuurlijk niet zeggen tegen die mannen: "een beetje voorzichtig en stilletjes uitlaten aub want de konijntjes zijn bang"... Zoiets zit niet in hun vocabulair, integendeel. Liever zeggen ze nog eens "Ksst!" om dan te gieren bij het angstig weglopen van de konijntjes. 't Was dus afwachten en ze goed in de gaten houden. Maar het ging: ze waren zeer aandachtig met de oortjes in alle richtingen aan 't draaien en de oogjes op ons gedoe gepriemd, maar ze bleven rustig.

Zelfs toen we met allerlei zagen en boren daar buiten bezig waren, bleven ze onverwachts kalm zitten. Geen tijd gehad voor de hondjes en dus geen confrontatie met de nijntjes.

Later op de dag zag ik Meneer K al wat dichter bij één van de dames zitten. De ene keer bij Kara, de andere keer bij Karmina. Maar opvallend was dat, wanneer hij dicht bij de ene was, de andere nergens te bespeuren want in het hol gekropen. En was hij bij de ander, dan zat die ene in het hol... Hmmm, jaloers??? Karmina loopt het meest buiten. Kara zie ik bijna niet.

Allemaal op een andere plaats...

Zondag 8 en maandag 9 februari:

Nog steeds keuken installeren met zagen en boren, maar nog steeds rustige nijntjes! Maar ook die dagen opvallend telkens maar één vrouwtje buiten en ander dan in de pijp... En nog steeds vooral Karmina. Kara heeft zich precies het hol toegeëigend. Ze zijn  al veel minder bang van mij, maar ze komen niet tot bij mij als ik eten breng. Meneer K gelukkig nog wel.

Dinsdag 10 februari:

Door de keuken hadden de hondjes drie dagen geen aandacht gehad... Ze verdienden dus een grote wandeling. Dat werd dan een eerste keer passeren bij de konijnentuin. Meneer K kent ze al goed en reageert er niet op. Ik bleef zo ver mogelijk van de tuin af, maar de hondjes roken natuurlijk nieuw bloed... Ze waren heel nieuwsgierig, maar moesten nog op afstand blijven. De dames waren bang en liepen ver weg. Op de wandeling allerlei lekkers geplukt voor hen en zo leer ik hen dat het akelig passeren van hondjes ook iets heel lekkers oplevert... Ge weet nooit dat het helpt?

Kara vooraan met haar witte streep, meneer K laat zich van 

zijn beste kant zien, en Cardina zit achteraan

Woensdag 11 februari:

Karmina is een stukje brood komen halen bij mij!!! Ze is dus niet bang meer van mij. Ik praat zoveel mogelijk tegen de nijntjes zodat ze mijn stem herkennen en misschien hun naam ook. Vandaag komen ze alle drie al meer samen buiten. Kara en Karmina lopen nog steeds weg van elkaar. Eigenlijk loopt Karmina weg van Kara. Het is alsof ze bang is van Kara.

De hondjes mochten al eens snuffelen aan de draad. De dames hielden dat wel goed in de gaten. Maar omdat Meneer K niet bang is, helpt dat waarschijnlijk. Zeker ook de lekkernijen die ik alweer meebracht vanop de wandeling. Ik wandel heel veel langs velden en op wandelwegen waar geen auto's komen. Daar vind je allerlei lekkere grassoorten, zuring, weegbree, af en toe een stukje biet ofzo enz...

Donderdag 12 februari:

Kara is uit mijn hand komen eten!!! Joepie, nu zijn ze alle drie niet bang van mij!

Karmina loopt wel nog steeds weg van Kara. Ook als ze aan het eten is. Dan loopt ze ongerust terug want ze heeft honger, maar zodra Kara beweegt, loopt ze weg. Dat zal nog wat tijd nodig hebben zeker?

GOED TERECHT: Fofi

Het doet altijd deugd om foto's te zien van onze opvangkonijntjes die op hun nieuw adres zijn terechtgekomen, meer dan eens serieus met hun kont in de boter!

Fofi is hier begin januari gekoppeld aan Pebbles en de eerste week liep het wat stroef, omdat de een niet wou plooien voor de ander, maar daarna keerde de rust weer, en kunnen ze dus genieten van hun huppelruimte en van elkaar!  Zie dat zo samen liggen, dan  weten we weer waarom we ons met hart en ziel inzetten voor de konijntjes die geen goed verleden hadden, maar des te meer een mooie toekomst tegemoet gaan!!!

GOED TERECHT: Zion en Ago

Kort voor de kerstsluiting lazen we dit bericht op een dierengroep;

Ik zoek hulp!

Mijn buurvrouw heeft dus 2 hangbuikvarkens, ontelbaar konijnen en cavia's. Die beestjes zitten elke dag aan de draad te kijken wanneer wij met eten komen en de cavia's komen zelf op onze hof zoeken achter iets. Die beesten zitten elke dag in de modder want op iets droogs kunnen ze niet. Ze kunnen schuilen in een hok maar ik denk dat het hokje dan ook nooit wordt schoongemaakt. Een van de konijnen is graat mager en is denk ik gewond aan de poot.

Wat kan ik doen om die beestjes te helpen?

Uiteraard waren we weer meteen gealarmeerd, en Wendy is de twee Vlaamse reuzen gaan halen.  De term "ontelbaar" is relatief, want het ging meer over cavia's dan over konijnen.  De twee heren werden veilig en wel, droog en proper in een ren bij Wendy ondergebracht, waar ze konden aansterken, want ze waren erg mager.

De eerste foto's na een paar dagen bekomen...

Eens ze voldoende aangesterkt waren, werden ze naar Oostkamp gebracht voor hun castratie, en we hadden in tussentijd al een mooi adresje voor hen gevonden.  Per uitzondering hebben we ze samen laten verhuizen, omdat ze al een hele tijd hebben samengeleefd zonder problemen.  Maar hier in de opvang was het wel wat anders, want eenmaal ze vrouwtjes te zien kregen (en Dido lokte het verder ook uit) waren ze wel wat lastiger naar elkaar toe.  

Samen in de Big Bunny Mansion

Dido wil kennis maken met de knapperds

Gelukkig was hun verblijf hier van korte duur en konden ze verhuizen. Ze hebben zeker nu voldoende ruimte om te huppelen en alles te verkennen, zonder dat ze moeten in de modder leven en moeten vechten voor de weinig brokken dat ze kregen. Ze hebben een soort van schuurtje voor 's nachts, en overdag kunnen ze hun grasperk verkennen.  Het grote perk werd afgescheiden, zodat ze de kippen en eenden niet lastig zouden vallen. Grote konijnen plaatsen is niet altijd zo evident, en we krijgen er gelukkig ook niet te veel van binnen,  maar we zijn altijd blij dat mensen bereid zijn dergelijke lieve reuzen in huis te nemen!

Goed geïnstalleerd in de stal

En de volgende dag een leuk hondenhok!!!

Hun "domein" om in te huppelen en te graven naar hartelust

En ze kunnen altijd terug naar hun stalletje

Ze zijn vooral ook goed in helpen...

En ook héél nieuwsgierig

Zo zie je maar, weer twee knappe konijnen die met hun kont in de boter gevallen zijn!!!

Voeding van een konijn

We krijgen helaas al te vaak konijnen te zien (in de opvang of op foto's) waarvan we duidelijk zien dat ze ongezond eten voorgeschoteld krijgen... We zagen enkele dagen terug deze mooie voedingspiramide voorbij komen, en vonden het zeker de moeite waard om met jullie te delen!

Zoals je kan zien zou het hoofdbestanddeel van het menu hooi moeten zijn, aangevuld met groenten en maar heel weinig (gezonde) konijnenkorrels.  Helaas merken we vaak dat het konijnenvoer het belangrijkste is, met weinig hooi en geen groenten...

We plaatsen regelmatig berichtjes over voeding op onze blog, kijk gerust even onder het knopje VOEDING voor meer informatie van wat een konijn mag eten!

Konijntjes in de opvang...

We hebben gelukkig weer een paar nieuwe reservaties voor konijntjes, maar er zijn er nog veel dat op zoek zijn naar een leuke partner en lieve baasjes.

Aarzel niet om ons te contacteren als je interesse hebt om konijntje(s) te adopteren.  We hebben voedsters en gecastreerde rammen om aan jullie konijnen te koppelen, of als je graag konijnen wil adopteren, hebben we ook koppeltjes beschikbaar ter adoptie!

De konijntjes kun je zien op volgende pagina's:
http://vrolijkekonijnenhol.blogspot.be/p/ter-adoptie.html
http://vrolijkekonijnenhol.blogspot.be/p/wachtlijst.html

De eerste pensionners van het jaar!

De eerste logees van het jaar zijn ondertussen ook weer terug naar hun baasjes! Vorige week dinsdag arriveerden hier 2 rammetjes (apart) en een leuke vogel.  Ze vonden niemand om voor het diertje te zorgen, dus zei ik dat de vogel ook wel mocht meekomen.  Een diertje meer of minder, daar zal het niet op aankomen...

Deze lieve bruine hangoor is wel een specialleke, want wil constant aandacht, en het is dan ook duidelijk dat meneer niet gecasteerd is... Bovendien doet hij niets lievers dan met zijn eetpot te gooien, vooral zo rond voedertijd.  Alsof ik zou vergeten om wat in zijn potje te doen!

Het andere rammetje is een dwergje, en heeft me de eerste dag ook gebeten toen ik zijn eetbakje wou opvullen, maar gelukkig bleef het bij die ene keer.  Hij is niet gewoon om groentjes te eten, maar hier smult hij toch ook van de peterselie die hij kreeg...

En dit was de vogel die we op logement hadden, lief maar luidruchtig diertje.  Nu, al bij al viel dat wel mee, maar was toch even aanpassen als je dat "lawaai" niet gewoon bent.  Hij speelde ook graag, en de laatste dagen had ik door dat hij ook graag geknuffeld werd in zijn kooitje, dus dat deed ik dan ook maar!

We hebben ondertussen ook al wat aanvragen binnen voor de zomerperiode.

Aarzel niet te lang om je pensionaanvraag in te dienen, zodat we snel alles kunnen inplannen en zien wie van onze gastgezinnen plaats heeft om de konijnen op te vangen.  Maar vol = vol en dan kunnen we helaas geen extra konijnen meer huisvesten...

Tegen de zomer zitten we ook op onze nieuwe locatie, en zullen er extra buitenhokken voorzien worden voor de logees, maar we kunnen ook geen ruimte bijtoveren, dus wacht niet te lang om de data voor de vakantie vast te leggen in ons pension.

Meer info over onze pensiondienst kun je lezen op http://vrolijkekonijnenhol.blogspot.be/p/het-vrolijke-konijnenhol-pension.html

Snoopy (and friends)

Deze kon ik niet anders dan even delen met jullie!!!

Castreren en/of steriliseren?

We krijgen de laatste tijd veel vraag naar gesteriliseerde voedsters, vandaar dat ik even besloten heb hier een apart blogbericht over te maken.

Helaas is het zo dat we dat maar zelden binnenkrijgen.  Ik denk dat het op de ruim 250 binnengekomen konijnen slechts 2 of 3 x gebeurd is.  Rammetjes worden vaker gecastreerd binnengebracht.

Dit heeft allemaal met de kostprijs van de ingreep te maken.

Een ram castreren gebeurt bij ons in de opvang standaard.  Wij betalen bij onze dierenarts hiervoor 40€, en dat is aan gunsttarief.  Meestal bij de gewone dierenartsen mag je rekenen op 50 à 70€, maar veel hangt af van dierenarts tot dierenarts.  Op zich is een castratie een relatief kleine ingreep en zijn de meeste rammen de dag nadien weer springlevend. Ze moeten wel nauw in de gaten gehouden worden of ze voldoende eten.

Een voedster steriliseren daarentegen is veel ingrijpender in het lichaam, en daarom ook een heel stuk duurder.  Meestal liggen de kosten hiervoor al gauw boven de 100€ en helaas hebben wij als kleine opvang niet het budget om dit standaard met alle voedsters te doen. Het wordt sterk aangeraden om te doen, omdat heel wat vrouwtjes ouder dan 4 jaar het risico lopen op baarmoederkankers en dergelijke. Bij de operatie wordt een snee gemaakt in de buik, om zo de baarmoeder en eileiders te verwijderen. Aangezien de operatie langer duurt, moeten vrouwtjes ook een stuk langer herstellen.

Veel mensen opteren daarom om enkel de mannetjes te laten opereren.  Voor vrouwtjes zou het zeker ook te overwegen moeten zijn, zeker als ze met regelmaat schijnzwanger zijn. Dit is ontzettend slecht voor de hormonenhuishouding en zouden sneller tot tumoren kunnen leiden.  

Uiteraard moet iedereen dat voor zichzelf afwegen. Helaas horen we ook vaak dat omwille van financiële redenen de rammen niet gecastreerd worden, en apart zitten en ook het vrouwtje eenzaam is.  Het kan uiteraard zoveel beter...

Op de site van Dierenkliniek Wilhelminapark kun je de castratie ook zien:
http://www.dierenkliniekwilhelminapark.nl/dierinfo/konijn/castratie.html
En ook een sterilisatie staat er gedetailleerd uitgewerkt:
http://www.dierenkliniekwilhelminapark.nl/dierinfo/konijn/sterilisatie.html

Lekkernijen gekregen van Slimme-koop!

We kregen vorige week een berichtje te zien over de outlet verkoop van heel wat voer, o.a. voor konijnen en cavia's. En aangezien het maar om 1€ per kilo ging, hebben we er voor de opvang heel wat ingeslagen.

Een vlotte service en snelle verzending! Surf maar even naar http://www.slimme-koop.nl/!!!

Ik vroeg dat mochten ze nog vervallen voer of dergelijke hebben, ze dit zeker ook mochten meesturen, en ik moet zeggen, onze konijnen zijn echt wel superverwend!!!! De wortelbroodjes doen me denken aan vroeger, want dat kocht ik heel vaak voor mijn eerste konijn Stampertje!