Ik heb mijn handen meer dan vol met de verzorging van Bonnie & Clyde die hier donderdag zijn gearriveerd. Gevallen van zware verwaarlozing door het niet onderhouden van hun lange vacht, met grote dikke klitten tot gevolg. Bij het ophalen had ik helemaal nog niet door dat het zo erg was. Het was pas toen ik begon te voelen, dat ik zeker bij Clyde echt overal dikke klitten en pakken haar voelde. Dus besloot ik hem eerst onder handen te pakken, zodat Bonnie nog wat rustig kon recuperen van haar zware dag.
Zo zag Clyde eruit bij aankomst. Zijn poep was één aaneengekoekte pak haar, waar je bijna het verschil niet meer kon zien tussen haar en huid. Dus ging ik aan het werk met een klein schaartje, en later ook een decovietje uit mijn naaidoos om bijna mimimeter voor milimeter de grote stukken los te krijgen... Je wil niet weten wat voor een prutswerk dat is! En écht over dikke pakken: achter zijn oren, onder zijn kin, op zijn buik, op zijn zijkant... Het lukte me toch om de "kleine" stukken na een goed uur werken los te knippen.
De verschillende "kleine" stukken.
Al een stuk van het samengeklitte haar kunnen losknippen onder zijn kin...
Stuk donkergekleurd haar van achter zijn oren.
Op vrijdag besloot ik dan de grote middelen in te zetten, namelijk scheermesjes en een tondeuse. Dit was de donderdagavond niet meer echt gelukt, waarschijnlijk ook vermoeid door het intensieve werk. Ik was écht helemaal leeg na een uur prutsen... Met het scheermesje kon ik een klein stukje vrijmaken, zodat ik met de tondeuse een aanzetpunt had om verder te scheren. Ik voelde mij echt een schaapsscheerder, zo dik was de koek op zijn achterwerk!!! Met de tondeuse kun je het gewone haar héél makkelijk afscheren, maar dat was niet het geval met het samengeklitte stuk!
Zo zag zijn achterwerk eruit met al een beetje afgeschoren stukken die nog niet helemaal los waren...
En dit was dan het resultaat op vrijdagmorgen. Al een groot deel van de koek is verdwenen. Helaas heeft hij ook hier en daar wat kleine wondjes, veroorzaakt door de tondeuse. Maar het is geen sinecure om hem te behandelen. Meestal zit hij ook niet echt stil, plus is het niet altijd duidelijk wat nu huid is, en wat nu haar is... Gelukkig zijn de wondjes maar heel oppervlakkig en heeft hij er verder geen last van. Je ziet nu al wat meer zijn velleke, en ik hoop dat na het afscheren, het haar toch weer op een goede manier teruggroeit.
Stuk van de koek op zijn achterwerk.
En deze middag zijn we opnieuw aan de slag gegaan voor een opknapbeurt. Ongeveer 2.5 uur later (totale behandeling) is hij al weer een beetje toonbaarder, maar we zijn er nog lang niet. Laat ons zeggen dat zijn kont voor 95% nu in orde is, maar ik moet ook nog de grote klitten verwijderen op zijn buik en onder zijn kin. Maar daarvoor zal ik Wim moeten vragen om mij te assisteren, want alleen met de tondeuse op die plekken wordt een beetje moeilijk...
Clyde na de behandeling. Stress uiteraard en hij heeft zich al goed boos gemaakt op de handdoek!
De geschoren poep, die er dus nu al stukken beter uitziet. Ik weet dat het absoluut geen zicht is zo'n konijn met een blote kont, maar er is geen andere oplossing!
Hieronder nog even wat ik er vandaag heb afgekregen van zijn poep door er nog een paar keer met de tondeuse over te gaan.
En ik heb ondertussen al een grote pot met haar en klitten kunnen vullen!!!
En na de 3de behandeling zit hij weer rustig in zijn hokje!
Voorlopig gaan ze dus nog niet naar de opvang, maar ze blijven hier tot hun vacht helemaal behandeld is. Gelukkig was Wim er ook mee akkoord. Bonnie ga ik nog niet met de tondeuse "aanvallen", ik zal met haar beginnen als Clyde ongeveer in orde is. Op die manier kan Bonnie ook wat meer tot haarzelf komen. Ze eet ontzettend veel, maar ze was na haar zwangerschap en bevalling natuurlijk verzwakt en vermagerd. Ze krijgt nu speciaal voer om aan te sterken (oa boonvlokken, erwtenvlokken, ...) en het grootste deel van haar voederpot is 's morgens opgepeuzeld. Ze is ook verzot op brood, dus dat krijgt ze hier ook in overvloed, zodat ze ook weer goed bijkomt.
Helaas is ze ook ontzettend bang. Van zodra dat je te dicht bij het hokje komt, kruipt ze weg in een hoekje. En als ik mijn hand in het hok steek om haar te strelen, begint ze te piepen. Het diertje is helemaal getraumatiseerd, dus ik laat haar hier tot rust komen voor ik aan haar vachtbehandeling begin... Ze is er gelukkig niet zo erg aan toe als haar vriendje, maar er zal ook wel nog werk aan zijn!
Ziezo, dat was een hele boterham, maar we denken dat jullie ook wel graag op de hoogte blijven van de konijntjes die we hier binnen krijgen!
.jpg)
