Begin januari kwam ik in de buitenren, en zag dat er iets niet pluis was met Hazel... Blijkbaar was ze aangevallen door de anderen, en had een grote kap in haar ooglid. In feite was het ooglid gewoon in twee gespleten.
Dan uiteraard zo snel mogelijk met haar naar de dierenarts geweest, die het dan uiteindelijk heeft gehecht. Dat betekende wel dat ze dan voor een tijdje in de garage moest verblijven, zodat er geen vuiligheid in haar oogje zou terecht komen. Ook moest ze een paar keer per dag oogdruppeltjes krijgen.
Na haar verblijf binnen, probeerde ik haar terug bij de groep te plaatsen, maar dat liep helemaal mis. Holly liep haar achterna in het kot, net waar ik hen niet kon pakken, en mevrouw begon te bijten naar Hazel. Met als gevolg dat ze daar zat te piepen en te schreeuwen. Heb dan uiteindelijk Holly van haar afgekregen, en Hazel apart gezet. Wel in de ren, zodat de anderen toch weer aan haar zouden wennen.
Mijn constructie bestond erin om haar te laten wonen in het middelste houten hok, en dan met 4 metalen stukken van een buitenren, een buitenstuk te bouwen bij haar hok, zodat ze toch wat meer bewegingsruimte zou hebben. En Filou zit op het dak van het grote hok, maar zit ze af en toe wel een keer!
Maar blijkbaar is dat echt niet goed genoeg, want zelfs door de tralies hebben ze haar aangevallen. De konijnen van de groep zitten meestal onder het afdakje tussen de ren van Hazel en het metalen hok helemaal rechts waar Holly op zit.
Ik had deze week al gezien dat ze een wonde op haar rug had, en dat het haar boven haar oogje ook weer een stuk minder was. Maar wat ik vanmorgen zag, was echt hallucinant...
Blijkbaar moeten ze haar neus serieus hebben aangevallen, want er stond een serieuze korst op, en ook blijkbaar een stuk vel dat naar beneden hing... Dus heb ik haar maar vlug uit de ren gehaald, en terug binnen gezet. De wonde heb ik in de mate van het mogelijke verzorgd, het aanhangsel heb ik afgeknipt, aan de korst niet te veel meer geprutst want het begon goed te bloeden... Voor de zekerheid heb ik haar ook nog wat metacam gegeven, dat werkt pijnstillend.
Nu zit ik dus wel met een probleem, want ze kan onmogelijk terug bij de rest, en ik wil haar ook niet laten adopteren. Ze is hier terecht gekomen eind september 2006 toen ze met kot en al in het bos gevonden was, en heeft al heel wat meegemaakt. In het begin was het onmogelijk om haar te pakken, want ze was altijd ontzettend bang, maar door de jaren heen is dat gelukkig wat verbetert. Haar neusje was al in 2007 een keer aangepakt door de konijnen die we toen hadden... Lees ook hier.
Aangezien ik al van plan was om om de ren helemaal te reorganiseren met onder andere de aanleg van tegeltjes onder de hokken, zal ik dus nu ook nog een extra oplossing moeten zoeken voor Hazel. Hoogst waarschijnlijk zal ik dus de ren in twee moeten verdelen, met het hok dat ze al gewoon is buiten, maar dan met een fijnmazige ren werken zodat ze geen beten meer krijgt. En misschien komt er dan ook wel nog een vriendje bij haar wonen, want anders is ze ook maar zo alleen. Maar dat zien we nog wel!
Wonde aan haar neus op 27 maart 2007
En zo zag haar neusje eruit na het bezoek aan de dierenarts toen.
Maar een paar dagen later zag het er al heel wat beter uit!!!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten