Afscheid nemen...

Helaas ben ik dit jaar al héél véél op de proef gesteld, en heb afscheid moeten nemen van zoveel konijntjes, zowel van mezelf, blijvertjes of opvangers. Allemaal gestorven aan verschillende oorzaken... We doen zo ons best om de diertjes te helpen, hen een thuis te geven en te verzorgen, maar soms mag het gewoon niet zijn...

Casey haalde ik op donderdag 10 maart op bij een fokker, waar ook mijn chocoladebruinbonte Nala vandaan komt.  Ze hadden me gevraagd of deze zwartbonte dame in mijn groep mocht komen wonen, en aangezien ook Feline kort voordien was overleden, wou ik wel graag weer 9 konijnen in mijn buitenbende. Ze was wel al van 2013 en had al heel wat nestjes gekregen in het verleden, maar de laatste 3 dekkingen waren mislukt, dus ze was "afgeschreven" voor de fok. Normaal gezien worden dergelijke dieren geslacht, maar omdat Casey gedurende lange tijd had binnen gewoond door ziekte, konden ze dat niet over hun hart krijgen.

Veel beweging zat er niet in.  De anderen waren niet zo tevreden met de nieuwkomer, maar lieten haar verder redelijk gerust... De ren is ook groot genoeg, dat de konijnen zich kunnen terugtrekken als ze dat willen. Aangezien ze niet gewoon was om groenten te eten, beperkte ik ook het rantsoen voor de mijne, en werd er meer korrels gegeven.

Op maandag keek ik naar buiten, ze zat in een hoekje, beetje bang van al die andere konijnen rond haar, want dat was ze uiteraard ook niet gewoon.

Vijf minuten later kijk ik opnieuw, en ze ligt languit in het midden van de ren.  Languit liggen is meestal teken dat ze relaxed zijn, maar ik wist meteen dat er iets niet klopte. Ik liep meteen naar buiten, enkel om vast te stellen dat ze net voordien overleden is... Wat was de doodsoorzaak? Stress door de verhuis? Of was er inwendig toch meer aan de gang en was ze helemaal uitgefokt?  We gaan het nooit weten, maar het is gewoon niet eerlijk... Casey was helaas maar 4 dagen bij ons, ik had zo gehoopt haar een mooi pensioen te kunnen geven, maar het was van korte duur...

Feline en Baileys werden samen aangeboden op een zoekertjessite.  Ik was op zoek naar een gecastreerde ram voor de groep, maar uiteraard mocht deze lieve dame ook mee om een leuk leven in de buitengroep te hebben. Op 13 mei 2015 mochten ze hier komen wonen, ze waren geboren ergens begin 2014.
Helaas lag ze nooit echt heel goed in de groep, en kreeg ze wel af en toe het gezelschap van de andere laaggeplaatste konijnen in de groep.  Ze hebben nochtans ook veel schuilmogelijkheden in de ren, maar helaas heeft ze er nauwelijks gebruik van gemaakt en heeft het slechte winterweer haar waarschijnlijk parten gespeeld... Op 3 maart lag ze dood in de ren...

Ook Vlekje is er op het ogenblik heel slecht aan toe, zij is nu in behandeling voor E.Cuniculi en kan bijna niet meer op haar pootjes staan, maar aan eetlust en vechtlust voorlopig geen gebrek, dus we hopen maar dat zij het ook haalt.

Dit jaar is een echt rampzalig jaar qua sterftes, al die lieve diertjes moeten afgeven kruipt in je kleren, vandaar dat we even een stop inlassen tijdens de paasvakantie, om alles op een rijtje te zetten en ook een plaatsje te kunnen geven. De teller staat al bijna op 10, het zijn er zo veel dat men op den duur zou vergeten om wie het allemaal gaat...
R.I.P. Casey, Feline, Dido, Ritchie, Indis, Xanne, Odara, Vianna, Domino
Veel te veel lieve konijntjes die veel te vroeg zijn gestorven...