Kandra is sinds de paasvakantie door ons geadopteerd, omdat het vrij goed klikt met Flokje. Ze hebben alvast één iets met elkaar gemeen: ze verdedigen hun territorium met hand en tand... Ze wonen in de tuin, maar komen 's avonds meestal spontaan binnen. Soms gebeurt dat niet, als het te mooi weer is bijvoorbeeld... Begin augustus waren ze al 2 dagen niet naar binnen geweest, maar ik maakte me alvast geen zorgen. Ze hebben korreltjes in hun schuilhok, en kunnen naar hartelust eten in de (moes)tuin...
Dido mocht ook in die periode voor het eerst buiten, en ik hield haar in het oog, om te zien dat de anderen haar niet gingen aanvallen. Maar dat was natuurlijk wishful thinking, ik hield Kandra in het oog, maar toen ze wou aanvallen, pakte ik haar op.
Ik merkte op dat haar wam nogal veranderd was van kleur, vooral grijs i.p.v. zwart... En toen ik haar wou strelen en onder haar kinneke wrijven, voelde ik tot mijn grote angst een grote bol, wel zo groot als een pingpongbal!
Portretje van mijn meid kort nadat ik het had gevoeld
Op deze foto is de bol duidelijker te zien
Het was zaterdagavond, het had toch niet echt veel zin om direct naar de dierenarts te gaan omdat het niet levensbedreigend was. En aangezien ik maandagmorgen toch naar de dierenarts moest voor een castratie, heb ik haar maar meegedaan. 's Avonds mocht ze weer mee, maar ze was nog niet helemaal uit haar verdoving. Tot mijn grote verbazing toonde de dierenarts me ook de twee etterballen, toen ik ze eerst zag, dacht ik dat het om een tumor ging. Gelukkig konden ze de etterbollen gewoon uithalen zonder dat ze open gegaan zijn. Er is kans dat er een kleinere 3de etterbol lager zit richting de longen, maar laat ons hopen dat dit niet het geval is...
Ze ziet er nog een beetje groggy uit, zo net uit haar verdoving...
Ook goeiemorgen...
En omdat ze geopereerd is, mag ze dus niet buiten, om te vermijden dat er vuiligheid in de wonde geraakt. Met het goede weer staat de achterdeur open, maar met een hekkentje, en dat is het verste dat ze buiten kan... Maar ze is ontzettend slim, want ze probeert toch altijd nog te kijken of ze niet met me mee naar buiten kan glippen. Heb haar al een paar keer aan de deur moeten laten omkeren, of haar op het terras kunnen oppakken...
Mammie, mag ik echt niet buiten???
De wonde onder haar kin, met een overschot aan huid,
die uitgerokken werd door de aanwezigheid van etter
Liefde is... samen binnen blijven en van een wortel knabbelen...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten