Reusje, het kneusje...

Reusje was op 8 februari in de opvang gekomen, en ze zag er echt niet uit...  Het verslag van haar eerste dagen kun je hier bekijken: http://vrolijkekonijnenhol.blogspot.be/2017/02/reusje-met-serieuze-oormijt.html
Ze is gevonden op een gekende dumpplaats waar we in het najaar van 2015 al een paar Vlaamse Reuzen hebben gevangen. Deze hebben we nooit kunnen vangen, we zijn nog meermaals langsgeweest maar haar nooit meer gezien. Vermoedelijk heeft ze op de composthoop van het containerpark kunnen overleven...

Gelukkig sloeg de medicatie en verzorging goed aan, en na een paar dagen zag ze er toch al een heel stuk beter uit.

 Zo kwam Reusje de opvang binnen

 

 Aan eetlust zeker geen gebrek!

 Op dag 9 ziet ze er al stukken beter uit!

Dag 17 (25 februari), ze ziet er toch al niet meer zo verschrikkelijk uit als in het begin.  Ook op haar hoofdje groeit er nu terug haar. En ze blijft een supergoede eetlust te hebben, ze kan er maar sterker door worden!

Omdat Reusje toch sukkelt met een soort van verlamde poot, moet ze ook af en toe eens in bad om alle viezigheid af te wassen.  Ze zit op puppypads in het hokje, zodat de urine goed geabsorbeerd wordt en niet op haar blijft zitten. 

Als het goed weer is, mag Reusje in de tuin zitten, in het gras in het zonnetje.  Je ziet dat ze daar echt van opknapt eigenlijk, dus in de mate van het mogelijke, als het weer het toelaat, verhuist ze naar buiten. Ondanks haar "handicap", probeert ze toch zo goed mogelijk rond te lopen en van het gras te knabbelen.

 

Mijn knap Reusje (9 maart, 1 maand na aankomst)

En aangezien het de afgelopen dagen ook stralend lenteweer was, mocht Reusje samen met ander patiëntje Nala naar buiten genieten in het gras.  De foto's spreken voor zich denk ik!

We houden jullie uiteraard verder op de hoogte hoe het gaat met Reusje, op onze Facebookgroep De Konijnenvrienden ga je op regelmatiger basis wel foto's van haar zien voorbij komen!