**Foto's niet voor gevoelige kijkers**
We kregen woensdag rond de middag melding binnen van een Vlaamse reus, die rondliep op een domein van industriepark De Hille in Zwevezele. Aan de foto te zien die doorgestuurd werd, zag het diertje er niet al te best uit. Ik hoopte maar dat het geen myxomatose zou zijn... De melder kon het gelukkig vangen, en dan zijn we tot daar gereden om het diertje mee te nemen naar de opvang.
Deze reus werd in de buurt gevonden waar we in oktober 2015 al een paar keer geweest waren om gedumpte Vlaamse reuzen te vangen...Dit is daar het verslagje van... http://vrolijkekonijnenhol.blogspot.be/2015/10/how-to-catch-flemish-giant-or-three.html
Er was zeker één wildkleurige reus die we niet te pakken kregen, en ondanks verschillende pogingen om het te vangen en langs te gaan, was het ons nooit gelukt of kregen we hem niet meer te zien. Ik heb een sterk vermoeden dat het nog altijd om hetzelfde konijn gaat. Vermoedelijk heeft hij zich al die tijd in leven kunnen houden door het groenafval op de composthoop van het nabijgelegen containerpark...
Al die tijd in het wild heeft het diertje zeker geen goed gedaan... We stelden serieuze oormijt bij hem vast, die zich ook al uitgebreid had op zijn hoofdje... Gelukkig dus geen myxo, anders hadden we hem moeten laten inslapen, maar gelukkig heeft oormijt een hoge genezingskans. Nu, ik heb in de opvang al héél véél meegemaakt, maar dit spant toch wel de kroon eerlijk gezegd...
Een mormeltje eigenlijk...
Gelukkig was Roos ook aanwezig toen ik thuiskwam met deze reus, en besloten we om hem/haar zo goed mogelijk te verzorgen. Deze keer wel met handschoenen, want mijt kan ontzettend besmettelijk zijn voor andere konijnen.
Een keutel met vermoedelijk een worm, dus daar wordt hij ook al voor behandeld
We keken eerst naar zijn oren, maar het was hallucinant wat we daar aantroffen... Op zijn rechteroor zat een serieus dikke korst van mijt, het deed me zelfs een beetje denken aan een honingraat... Normaal gezien wordt geadviseerd om de korsten te laten zitten, maar dat kon ik in dit geval niet over mijn hart krijgen.
De grote korst op zijn oor
Detailfoto's van de grote korst
Zijn andere oor was er gelukkig minder erg aan toe, maar ook hier probeerden we de grootste stukken mijtkorst te verwijderen.
Ook zijn hoofdje zag er niet uit, het was ook helemaal door de mijt aangetast. Ook hier probeerden we het haar en de korsten zo goed mogelijk te verwijderen, en het liet gelukkig vrij snel los.
Hoofdje voor de behandeling
Hoofdje na de behandeling
Alle viezigheid die we uit zijn oortjes en van zijn hoofdje hebben gehaald.
Aangezien mijt besmettelijk is voor de andere konijnen, en hij toch best een tijdje binnen blijft voor de juiste verzorging, hebben we maar één van de grotere hokken uit onze huurgarage gehaald om hem tijdelijk te huisvesten. Hij staat in de keuken, dus helemaal weg van de andere dieren, waar ik hem ook goed in de gaten kan houden.
We hadden groentjes in zijn hokje gelegd, maar hij was in feite niet uit zijn grote toiletbak gekomen. Toen we de peterselie bij hem legden, begon hij er gretig van te eten. Op zich is hij wel alert, als ik in de keuken kom, reageert hij daar wel op. Ik moet zeggen, hij ziet er toch al een stuk beter uit dan op de eerste foto's, het kan hopelijk alleen maar beter gaan!!!
Aan de knabbel
Arm Reusje
We hebben hem/haar Reusje genoemd, en al besloten dat het diertje hier een thuis te geven. Ik zal het diertje geen verhuis meer aandoen, het mag eerst hier aansterken en dan zien we wel. Het geslacht hebben we ook nog niet kunnen bepalen, omdat Reusje hem niet zo makkelijk laat hanteren. We hopen om de komende dagen eens grondig te kunnen kijken, maar het belangrijkste is dat hij nu herstelt van de maden, die zijn lijfje al lang genoeg hebben kunnen toetakelen. We hopen met veel liefde, aandacht en medicatie dat hij snel weer kan genieten van een écht konijnenleventje!!!
En gisteren zag hij er toch al een héél stuk beter uit! Wat een geluk dat de medicatie goed aanslaat. Hij eet goed én héél véél, keutels zijn ook mooier en ronder van vorm, dus we zijn op de goede weg!
En gisteren zag hij er toch al een héél stuk beter uit! Wat een geluk dat de medicatie goed aanslaat. Hij eet goed én héél véél, keutels zijn ook mooier en ronder van vorm, dus we zijn op de goede weg!
We zien toch al meer roze in zijn oortjes
Geen opmerkingen:
Een reactie posten