Emmy en de kleintjes

Emmy is op 15 augustus in de opvang gekomen, na een telefoontje.  Blijkbaar zou ze constant zwanger zijn van wilde konijnen die in haar buurt leven, maar de katten gingen er altijd met de jongen van door.  "En de kinderen waren er heel getraumatiseerd van..."  Nu, ik vroeg me af wie in feite het meest van al getraumatiseerd is.

Emmy bij binnenkomst

Ik had haar nog medicatie toegediend om abortus op te wekken, omdat ik niet meteen wat voelde in haar buik, maar op 17 augustus kwam er dan een vrij bloederige bevalling op gang... Uiteindelijk bleven er van de 7 kleintjes, 4 jongen over.  Ze had ook geen nestje gemaakt, dus ik stak de overgebleven kleintjes in een wollen mandje.

Ze zorgde goed voor haar kleintjes, en ondertussen had Emmy mijn hart gestolen, deels omwille van haar voorgeschiedenis, en deels omwille van haar persoonlijkheid. Van zodra de garagepoort openging en ze zicht had op de buitenwereld, gingen haar oogjes fonkelen!  Het is duidelijk een konijntje dat veel ruimte nodig heeft, en ik wou die haar geven, als nieuwe echtgenote van mijn konijn Flokje, die kort voordien weduwnaar was geworden...

Maar op 24 augustus waren haar oogjes heel dof, en ze lag daar maar.  Het was voor mij een hele lange dag geweest, ik was zelf doodmoe en zag dat ze niet veel gegeten had.  Ik probeerde met nog wat medicatie, maar ook 's anderendaags bleek er nauwelijks wat weg te zijn van het eten.

Emmy 's avonds... Niets wees meteen op gas, wel primperan gegeven om de eetlust op te wekken

Haar oogjes waren echt dof

We zijn dan nog met haar naar de dierenarts gereden, maar jammer genoeg is ze daar dan in de namiddag overleden... Het was haar helaas ook geen mooie toekomst bij mij gegund...

En daar stond ik dan... 4 kleine hummeltjes van amper 8 dagen oud, zonder mama... Gelukkig heb ik standaard konijnenmelk in huis, en ik heb dan maar een portie gemaakt, maar omdat ik zelf nog zo onder de indruk was van de dood van hun mama, lukte het me niet om ze goed te voeden.  Maar Roos was hier, en zij nam de eerste dag voeding voor haar rekening.  Ondertussen hadden we ze in een transportbox gezet om goed in de gaten te houden.  Al snel had ik ook gevonden hoe ik ze het best eten kon geven: gewoon met de pootjes op de grond en dan met een spuitje.  Ze begonnen steeds gretiger en gretiger te eten, in het begin kreeg ik er maar één spuitje in van 1 ml, maar al snel werd het opgedreven tot 4-5 spuitjes.  Zolang ze bleven tonen dat ze eten wilden, zolang bleef ik doorgaan.

Foto's van 29 augustus 2016 - op verkenning in de flat en slapen in het mandje

Nu, met het begin van het schooljaar zat ik er wel wat mee in, maar ik heb de toch nog "getraind" gekregen om zelf te gaan drinken uit een potje in hun hok.  Want omdat ze actiever werden, zijn ze verhuisd naar de flat en ze springen en lopen daar goed rond.  Stilaan beginnen we ook wat meer vast voer toe te voegen aan hun menu, vooral dan gedroogde kruiden en bloemen, zodat ze zeker ook voldoende vitamines bijkrijgen, en sinds een paar dagen ook biksgruis in één van de melkpotjes.

Foto's van 30 augustus 2016 - melk drinken

Filmpje (wel beetje donker) van de drinkende konijntjes

Foto's van 3 september 2016 - spelen en eten

Helaas vond ik op 8 september één van de wildkleurtjes dood in het hokje, er was ook niets aan te zien... We proberen er alles aan te doen om de kleintjes van Emmy groot te brengen, maar zonder mama Emmy is dat niet evident...

Ondertussen is nog één wildkleurtje gestorven, maar de overige 2 doen het al bij al supergoed.  Ze krijgen nog af en toe een potje melk, maar eten vooral ook al veel juniorkorrels en gedroogde kruiden.

Foto's van 21 september 2016 - De twee overige konijntjes doen het supergoed!  

Ze zijn nu een maandje oud.  Van zodra ik in de garage kom, staan ze al te wachten aan het deurtje voor knabbels en aandacht!  Ze krijgen nu al een behoorlijke portie juniorkorrels, en ook af en toe al een beetje groenvoer, naast de gedroogde kruiden en het hooi... Nu maar hopen dat ze het overleven...