Lief en vooral veel leed in de opvang

Het ontbreekt ons echt aan tijd om uitgebreide blogberichtjes te schrijven en te posten, we lopen hopeloos achter met het nieuws... Dit komt vooral omdat we het ontzettend druk hebben met onze konijnen, die heel wat tijd en aandacht vragen, en dan hebben we de afgelopen tijd weer een heleboel zorgen gehad en zieke konijntjes die ook veel tijd in beslag nemen, en dat allemaal naast onze gewone bezigheden... We worden echt dit jaar overstelpt met gedumpte konijntjes, ik ben ondertussen al de tel kwijt geraakt hoeveel we er gaan vangen zijn en hoeveel er door mensen gevangen zijn binnen gekomen, maar het zijn er ontzettend veel.  Ik probeer voor mezelf, om het enigszins leefbaar te houden, een 5 à 10 konijnen op te vangen, naast de eigen 10 konijnen en 6 blijvertjes, maar op het ogenblik zitten we met maar liefst met bijna 30 konijnen in de opvang... Handenvol werk dus, en niet altijd de tijd om uitgebreid te gaan schrijven... Maar we willen jullie uiteraard wel zo goed mogelijk op de hoogte houden van het reilen en zeilen in de opvang...

Overlijden Narnia

Eind september vond ik Narnia samen met de kleintjes in het slaaphok en ze liep niet weg. Meestal maakt ze zich zo snel mogelijk uit de voeten als ze me zag.  Dus ik wist meteen dat er iets niet in orde was.  Ik nam haar op en zag het meteen, ze was zo opgeblazen als een ballon.... Ik heb haar dan meteen medicatie gegeven voor gasbuik, en omdat we de rest van de namiddag naar een doopfeest moesten, konden we niet naar de dierenarts. 's Avonds was het nog niet echt beter, dus ook weer medicatie gegeven en 's morgens toch naar de dierenarts met haar.  Ze hebben daar er nog alles aan gedaan, maar helaas was de gas al overal in haar buik en darmen, en heeft ze het jammer genoeg niet gehaald... De kleintjes beleven verweesd achter.  Gelukkig waren ze al wat groter en hoefden we ze niet meer met de hand verder op te voeden, maar ik zette een potje met melk bij hen, naast het gewone voer dat ze kregen. Ondertussen doen de kids het heel goed, ze groeien goed, eten goed, zijn goed actief, dus ik denk wel dat ze op zich zelfstandig genoeg geworden zijn na de dood van hun mama.

Narnia kort na haar aankomst

Overlijden Mopsie

Mopsie en Ritchie hadden eindelijk zicht om te verhuizen begin november richting Rotterdam.  Ze zaten allebei al van eind januari/begin februari in de opvang, maar door hun specifieke problemen (ouderdom en geen snijtanden meer) had er nog niemand interesse getoond in hen helaas.

Ritchie en Mopsie in betere tijden

Mopsie had een tijdje terug al even EC gehad, maar met de medicatie was ze al vrij snel verlost van haar head tilt.  Maar met de eerste koude stak dit terug de kop op helaas.  Maar aangezien we geen hokken vrij hadden binnen, moesten we ze wel buiten laten zitten, en de medicatie sloeg niet zo goed aan.  Uiteindelijk hebben we woensdag 14 oktober een hele carousel van verhuizingen laten werken, zodat de kids van Narnia naar de garage verhuisden, zodat het binnenhok in de keuken Mopsie en Ritchie kon huisvesten, met een extra warmteplaat om haar warm te houden.  Helaas hebben deze maatregelen niet veel meer uitgehaald.  Op donderdagmiddag na het werk, lag ze al zowat in sterfpositie, en ik heb haar dan maar even bij me genomen in de zetel, zodat ze in alle rust kon vertrekken.  Het duurde dan ook niet lang meer voor ze naar de konijnenhemel is vertrokken... Ritchie blijft nu een beetje verweesd achter helaas, maar al bij al doet hij het wel goed qua eten.

De erge head tilt van Mopsie op haar laatste ochtend...

Samen met haar mannetje op de warmteplaat

Ons zielig meisje...

Overlijden gedumpte FH + tandproblemen

We kregen ook melding van een doos gedumpte hangoren van de eigenaars van Kamieltje, die bij ons ook geadopteerd was met tandproblemen.  Eentje mocht daar blijven wonen, ze hadden iemand gevonden voor een 2de konijntje en de andere 3 kwamen op maandag 19 oktober in de opvang binnen.

De 5 gedumpte konijntjes

Ik zag al snel dat de bruine ram met prachtige blauwe ogen totaal niet in orde was, en ik nam hem bij me om hem gerust te stellen.  Onder zijn kin was helemaal nat, hij begon ook meer door zijn mondje te ademen, vermoedelijk dus de combinatie van tandproblemen en de stress van de autorit... Ik had hem dan even terug bij broer en zus gezet, zodat ik alles in gereedheid kon brengen voor dwangvoer en papjes, maar helaas zijn we zover niet geraakt.

Toch nog een "degelijk" portretje kunnen maken van Gwindor

Zijn snijtanden

Zijn laatste momenten voor ik hem dicht bij me nam om hem te begeleiden...

Toen ik hem pakte, begon hij al te schudden en te springen, en ik wist dat het einde weer nabij was. Ik heb al zoveel konijntjes begeleid op hun laatste momenten hier op aarde, dat ik weet wanneer het zover is.  Ik ben blij dat ik hem toch heb kunnen helpen naar de overkant, en dat hij nog liefde en aandacht heeft gekend... Maar het afscheid valt me altijd ontzettend zwaar, zelfs al was deze kerel nog maar met moeite een uur in de opvang, hij had al mijn hart gestolen...

Slaapzacht, lieve Gwindor... Tot ooit...

Broer Haldir (voorgrond) en Zus Indis (achtergrond) 

Haldir en Indis hebben allebei ook tandproblemen en worden hier maandag voor onder narcose gebracht.  Hun snijtanden worden bijgevijld en ook de kiezen worden bekeken, en ik vrees dat daar het grootste probleem zit.. Eén van de snijtanden van zusje is afgebroken, maar zij kan wel behoorlijk goed eten, bij broer zijn ze echt megalang en schuiven over elkaar, waardoor hij veel moeite heeft met eten. We maken daarom meermaals per dag papjes met geweekte korrels en nog eentje met fijngesneden groentjes in de blender, zodat hij toch voldoende aansterkt tegen de operatie.
Uiteraard gaan we jullie op de hoogte houden van het verdere verloop.

Het is trouwens ook bijna dag op dag 2 jaar geleden dat we Speedy, onze eerste hangoor en ook met serieuze tandproblemen hebben moeten laten inslapen omwille van abcessen in zijn mond, en dat afscheid valt me nog elke dag zwaar. Maar ik weet dat hij hierboven mensen naar ons stuurt, zodat ook andere konijnen met tandproblemen geholpen kunnen worden...

Operatie Lapino
Lapino heeft ook veel probleempjes.  Hij was ruim een jaar geleden binnen gekomen door allergie (zogezegd), maar al snel bleek hij dus problemen te hebben met zijn snijtanden en kiezen.  Door de juiste voeding konden we dat gelukkig onder controle houden. Maar in het voorjaar kreeg hij head tilt (schuin hoofdje) door een dubbele oorontsteking, en heeft sindsdien leren leven met die schuine stand en valt zo goed als niet meer om.  Maar door de schuine stand groeiden nu ook zijn snijtanden helemaal verkeerd, begon hierdoor ook meer en meer tranende en etterende oogjes te krijgen, dus drong een operatie zich uiteraard op.  Deze stond afgelopen maandag 19/10 ingepland.

De tandjes van Lapino voor de operatie

Ondertussen is de operatie achter de rug en is hij weer goed aan het eten, alleen zit hij nog met een infectie aan de bovenkant die we uiteraard goed in de gaten houden en behandelen.  Ook vriendinnetje Woppy houdt hem veel gezelschap. We gaan ook hier proberen jullie zo snel mogelijk op de hoogte te houden van hoe het verder met hem gaat.