We kregen begin oktober melding binnen van een nieuwe dumpplaats en alweer in Zwevezele. Iemand had daar een Vlaamse Reus gezien, en bij navraag bij de buren bleken er daar wel een stuk of 10 rond te lopen, in een dreefje tussen een woonwijk en het industriepark. Tja, toch wel weer een schrijnende situatie die ik eens wou gaan bekijken. En zo trok ik op een vrije namiddag toch maar eens naar daar. Al vrij snel spotten we de eerste grijze in de struikjes en ik ging alleen verder op onderzoek uit en trof in totaal een stuk of 5 Vlamen aan.
En dan kon ik uiteraard in actie schieten. Bij de eerste zette ik vangkooien (formaat voor katten), maar ik vrees dat we daar toch wel geen zo'n grote konijnen mee gaan vangen. Mijn andere tactiek was dan werken met een hoge ren en een laag deurtje en hen proberen te lokken met eten. De meesten reageerden wel goed op het gooien van wortel en stukjes brood, aangevuld met het schudden met een plastic doos met korrels. En vooral VEEL GEDULD...
De eerste al vrij snel gespot
Nog 2 konijnen, dichtbij elkaar
Wat later deze twee konijnen, vermoedelijk dezelfde als bij de foto hiervoor
De "dreef" waar ze gedumpt werden, tussen industriegebied en woonwijk...
Konijn op het einde van de dreef
En dan kon ik uiteraard in actie schieten. Bij de eerste zette ik vangkooien (formaat voor katten), maar ik vrees dat we daar toch wel geen zo'n grote konijnen mee gaan vangen. Mijn andere tactiek was dan werken met een hoge ren en een laag deurtje en hen proberen te lokken met eten. De meesten reageerden wel goed op het gooien van wortel en stukjes brood, aangevuld met het schudden met een plastic doos met korrels. En vooral VEEL GEDULD...
Eén van de konijnen zat helemaal op het einde van de dreef, in een open stukje. Dus proberen om de ren zo dicht mogelijk te krijgen, en dan zoals bij Klein Duimpje wortelen en brood stukjes gooien om ze in de ren te lokken. Ik zat er voorzichtig naast, om snel genoeg het deurtje te kunnen dichtdoen. En het konijn, ook een grijze, kwam dichter en dichter en dichter en kwam IN DE REN, en mijn hart begon sneller te slaan. Snel de deur dicht, maar het konijn schrok en begon te springen en te doen, en ik had in mijn paniek ook het deurtje niet goed gesloten, en het konijn kon helaas ontsnappen...
Het lijkt te lukken, maar helaas deze niet kunnen vangen omdat de deur niet goed dicht was
Ondertussen waren de twee konijnen die ik samen zag zitten, uit de struiken gekomen, en in het wandelpad heb ik sowieso meer kans om de ren op te zetten in plaats van in de struiken. Ik kon al snel een oranje Vlaam vangen en na een 2-tal uur had ik er toch al 3 van de 5 konijnen die ik had gezien kunnen vangen.
Gelukkig voor mij passeerden daar niet te veel mensen, zodat ik me ten volle op de konijnen kon concentreren en zij dan ook niet door de andere geluiden weggejaagd zouden worden. Alleen kreeg ik op een gegeven moment wel de "hulp" van een kat die me serieus aan het saboteren was en de konijnen aanviel, en ze daardoor in de struiken liepen. Maar na een tijdje kwamen ze weer buiten en kon ik weer mijn rentactiek toepassen. Eenmaal gevangen in de ren zette ik de transportbox er snel in, zodat ik ook hen niet moest vastpakken, zodat ze toch die stress al niet hoefden te hebben.
Eenmaal thuis werden de konijnen uitgebreid gecheckt, vooral het geslacht was belangrijk om te weten waar we ze zouden huisvesten, en ik zag ook al meteen dat ze allemaal met oormijt zaten, de één al erger dan de andere. Uiteraard hebben we ze hiervoor meteen behandeld, zodat ze er snel van af zouden zijn.
Eten gooien werkt altijd!
Yes, bijna helemaal in de ren
Gelukkig voor mij passeerden daar niet te veel mensen, zodat ik me ten volle op de konijnen kon concentreren en zij dan ook niet door de andere geluiden weggejaagd zouden worden. Alleen kreeg ik op een gegeven moment wel de "hulp" van een kat die me serieus aan het saboteren was en de konijnen aanviel, en ze daardoor in de struiken liepen. Maar na een tijdje kwamen ze weer buiten en kon ik weer mijn rentactiek toepassen. Eenmaal gevangen in de ren zette ik de transportbox er snel in, zodat ik ook hen niet moest vastpakken, zodat ze toch die stress al niet hoefden te hebben.
Een saboteurke...
Eén van de oranje reuzen
Eenmaal thuis werden de konijnen uitgebreid gecheckt, vooral het geslacht was belangrijk om te weten waar we ze zouden huisvesten, en ik zag ook al meteen dat ze allemaal met oormijt zaten, de één al erger dan de andere. Uiteraard hebben we ze hiervoor meteen behandeld, zodat ze er snel van af zouden zijn.
De oren van de beide heren vol oormijt...
De twee oranje konijnen bleken rammen te zijn, en het grijsgrauwe konijn een voedster. Er is dus ook weer uiteraard kans dat ze zwanger is, en daarvoor moeten we uiteraard ook nog de geschikte maatregelen nemen.
De heren moest ik door plaatsgebrek wel eerst samen steken, want we zijn niet echt voorzien op het huisvesten van zoveel grote konijnen in één keer en ondertussen is Yavanno, de grootste van de 2, al verhuisd naar één van onze gastgezinnen met meer huppelruimte. Maar hij bleek toch wat eenzaam te zijn, en we hebben ook "broer" Aragorn dan in de ruime ren geplaats. En we hebben ook al voor de castratie gezorgd, zodat ze dus ook hopelijk snel zouden kunnen verhuizen. Dus wie interesse heeft in stevige kerels, mag gerust contact met ons opnemen. De tandjes van Aragorn zullen wel in de gaten gehouden moeten worden, omdat de snijtanden niet ideaal op elkaar staan, maar met voldoende goed voer zou dit wel min of meer weggewerkt moeten worden.
De broers gezellig samen
De ruime ren voor de heren! Aragorn bekijkt het graag even vanop een afstandje...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten