Update over de tuincentrumkonijntjes

Ondertussen is het weer een maand geleden dat we Dario, Emiel, Fons, Giel en Hazard hebben weggehaald uit een tuincentrum.  Je kan het verhaal ook nalezen op http://vrolijkekonijnenhol.blogspot.com/2015/01/een-intriest-verhaal.html

Helaas zijn Fonsje en Giel vrij snel na aankomst gestorven.  Van Giel weten we niet wat er scheelde, Fonsje is gestorven aan diarree ten gevolge van de dikkebuikenziekte, een ziekte wat vaak voorkomt bij jonge konijnen die te vroeg bij de moeder weggehaald zijn.  Het ophalen van de 5 verwaarloosde konijnen was voor ons al een zware domper, maar helaas was het overlijden dat nog veel meer...

Nog een laatste mooie foto van klein Fonsje...

Maar gelukkig doen de 3 overgebleven heren het supergoed!

Op zich was Hazard er het minst erg aan toe, maar hij zat gewoon verschrikkelijk in de klit, ook niet echt een konijn om zo te koop aan te bieden...

Door de intensieve verzorging van de andere konijnen, heeft het even geduurd voor hij aangepakt kon worden, maar hij liet het gelukkig allemaal goed toe, en op een goed uurtje tijd was hij verlost van de grote zware klitten op zijn lijfje.  Hazard is ondertussen ook al gecastreerd en is dus nog op zoek naar een mooie thuis, waar hij met een vriendinnetje kan ravotten, en waar ze hem ook af en toe een goede kambeurt geven. Hazard is een vrolijke jongen, dat altijd komt kijken als je voorbij zijn hok loopt en geniet van het leven.

Al verlost van de grote klitten langs de zijkant...

Ook op zijn poep zijn de grootste pakken er al af.

Wat een knappe kerel!

Het eindresultaat van knippen en scheren...

Ook Dario is een springlevende kerel ondertussen.  Na een paar dagen intensieve verzorging met oogzalf en antibiotica was de ontsteking aan zijn ogen verdwenen en is hij naar buiten verhuisd.  Hij moet nog wat verder aansterken voor hij gecastreerd kan worden. Hij is altijd superenthousiast als hij iemand in de tuin ziet, dan staat hij binnen de kortste keren beneden te wachten aan de deur tot die opengaat. Hij weet dat hij dan een aai over zijn bolletje krijgt, en ook de verse groentjes.  Het is zeker en vast een goede eter, dus we twijfelen er niet aan dat hij binnenkort ook op de planning kan komen om te castreren.

Zo is Dario in de opvang toegekomen, met zwaar ontstoken ogen!

Zo staat hij dus nu elke keer te wachten als ik voorbij kom!

Dario is een lieve spring-in-'t-veld!

En tot slot is er klein Emieltje.  Het blijft me verbazen hoeveel een konijnenlichaampje aankan... Emieltje had zo veel problemen en zo veel wonden, en het was de eerste dagen bang afwachten hoe het zou lopen... Longontsteking, snotneus, etterend oog en als klap op de vuurpijl had ik nog een grote bult etter gevonden op zijn rug.  Handen vol dus, maar gelukkig mocht ik zonder al te veel problemen zijn wonden verzorgen, uitspoelen, behandelen, antibiotica geven en zo meer.  Al een geluk dat Emieltje een vechtertje is, en ondanks alles nooit zijn eetlust is verloren!  Hij is vooral zot van gekrulde peterselie, vandaar dat ik hem soms lachend Mister Parsley noem.  Hij krijgt ook veel ander groenvoer, zoals selder, wortelgroen, rucola, kervel en zo meer, en altijd eet hij dat met veel smaak, én de bijbehorende smekkende geluidjes door zijn verstopte neus...  Hij krijgt nu een speciale mix van korrels met vooral Science Selective en erwtenvlokken om aan te sterken, met nog wat kruidenbiks en extra vitaminen.  Sinds hij op dit dieet staat, gaat het ook stukken beter met hem.

Lekker knabbelen van zijn peterselie! (4/2/2015)

Af en toe doen we een grote knuffelsessie na de verzorging, en zo probeer ik de korstjes en de losse haren weg te doen.  Zo ook vorige week, ik verwijderde ook een korstje op zijn neus. Maar 's morgens stond er een witte bult op die plaats, en toen ik er begon op te duwen, kwam er een hele sliert dikke etter uit... Ik dacht na de genezende rugwonde eindelijk van de etter af te zijn, maar helaas was dat niet het geval... Dus maar zo goed mogelijk alle etter eruit gedaan, en toch even langsgegaan bij de dierenarts voor de zekerheid. De dierenarts kon alleen maar bevestigen dat ik goed bezig was, en dat Emieltje er al stukken beter uitzag en veel actiever was dan bij onze voorgaande bezoekjes.

De etter in zijn neusje... (1/2/2015)

De wonde aan zijn neusje... (1/2/2015)

Op het ogenblik is enkel zijn neuswonde waar hij het meeste last van heeft.  De rugwonde is zo goed als dicht en is weer stilaan aan het volgroeien met haar.  Ook de etter uit zijn oogje hebben we kunnen weghalen door het bovenste vlies er af te doen, en zo kon de etter er makkelijker uit en stond het oogje minder rood. Nu is quasi alle wit weg, dus kan het oog stilaan beginnen afsterven, want sowieso is het verloren... Gelukkig begint ook het snot stilaan te minderen, en plakt zijn neusje niet meer zo dicht.  Speciaal daarvoor ben ik de afgelopen weken in mijn middagpauze ook naar huis gekomen om zijn neusje vrij te maken, zodat hij weer goed kon ademen.

Zijn oogje vol etter en uitgelopen etter bij aankomst in de opvang (13/1/2015)

Oogleden niet meer ontstoken, maar wel oogje met etter (23/1/2015)

Zijn oogje nu (7/2/2015)

Elke morgen en avond wordt hij verder verwend met zijn lekker warme Snugglesafe om op te liggen, en sinds kort heeft hij ook een "bedje" waar hij graag in vertoeft.  Kortom, met héél véél liefde en wilskracht van Emieltje zelf, hebben we samen al een ganse weg afgelegd... We zijn er zeker van dat Emieltje het zal halen, maar het blijft afwachten hoe het verder loopt met de verwondingen en zijn oogje. En in tussentijd blijft hij gewoon in de opvang wonen, en zien we wel of hij ooit ter adoptie komt, eerst moet hij dus volledig gezond zijn!

Even in de zetel tijdens het kuisen van het hok (hier zie je ook zijn rugwonde op) (5/2/2015)

Emieltje voor het eerst languit zien liggen, op de Snugglesafe! (5/2/2015)

En zie ik daar zelfs geen lachje op zijn gezicht??? (5/2/2015)