What's the colour of money?

We kregen gisteren via medewerkster Ineke ook weer een ontzettend schrijnend verhaal binnen, en ik vond het belangrijk om dit even met jullie te delen...

Ineke ging gisteren langs bij een grote dierenwinkel van een keten, om nog wat kruiden en zo te kopen voor haar konijnen.  Een winkelmedewerkster sprak haar aan, omdat ze weet dat Ineke veel konijnen heeft en er ook alles voor zou doen... Er zat in één van de bakken een klein zwart-wit konijntje met een schuin kopje. Maar helaas mocht de dame van de winkel niets doen: geen medicatie geven... Ah nee, natuurlijk niet, dat is weer minder winstmarge dan voor de winkels... Ze was er het hart van in, en vroeg aan Ineke of ze kon helpen.

Het hoofdje stond helaas al serieus schuin...

Er zat niets anders op dan het konijntje te KOPEN (???) en thuis proberen verder te behandelen.  Eenmaal thuisgekomen werd het kleine hummeltje in een hokje gezet met een warmteplaat en probeerde ze om Panacur en pijnstiller toe te dienen, in afwachting dat ze terecht kon bij de dierenarts. Maar helaas werd het erger met de minuut, en begon het kleintje meer en meer te tollen.  Helaas moest Ineke de moeilijke beslissing nemen om naar de dierenarts te gaan om het kleintje een spuitje te laten geven, zodat het niet verder zou moeten afzien.

Ook de dierenarts was ontzettend kwaad toen ze het konijntje zag.  Het diertje was met moeite 4-5 weken oud, véél te mager, had snot en dus ook E.Cuniculi.  Niet verwonderlijk allemaal dat het diertje er zo aan toe is, want in principe beginnen ze op die leeftijd pas een beetje zelfstandig aan het worden... Wij laten kleintjes pas na 8 weken bij de moeder vertrekken, zodat ze zeker voldoende moedermelk en de bijbehorende afweerstoffen binnenkrijgen.  Het deed voor allebei ontzettend pijn om het diertje zo te zien afzien in het korte leventje dat het gehad heeft, maar helaas was een spuitje de beste oplossing... Gelukkig heeft het bij Ineke de laatste uren nog heel veel liefde en warmte gekregen. En ook de dierenarts heeft het aan een speciaal tarief gedaan voor onze opvang, en zal er ook nog een verslag van maken voor het dossier...

Maar dit verhaal maakt het maar weer eens duidelijk dat er dringend wat moet veranderen aan de mentaliteit van heel wat dierenwinkels die dieren verkopen.  Ik mag natuurlijk niet iedereen over dezelfde kam scheren, maar helaas hoor ik meer en meer gelijkaardige verhalen van konijntjes die veel te jong bij de moeder weggehaald worden, omdat ze dan natuurlijk ook schattiger zijn om te verkopen, maar heel vaak ook ziek zijn.  Niet verwonderlijk dan dat heel wat konijntjes sterven voor hun eerste levensjaar, en dat mensen dan ook gaan denken dat konijnen niet lang leven... Heel wat medewerkers in de winkels zijn echte dierenliefhebbers, maar staan ook machteloos omdat ze niets mogen doen, omdat anders de winst aangetast wordt. Het andere verhaal die we in de opvang binnengekregen hadden, was dat van Xanty, een kerngezond konijntje met een ontstoken oogje waardoor ze permanent blind is aan één oogje.  Ook daar mochten de winkeljuffrouwen niets doen, en heeft op eigen kosten het konijntje naar de dierenarts gebracht en dan bij ons voor de verdere verzorging.

De schuld ligt natuurlijk ook bij de kwekers die leveren aan de winkels.  Op de website van één van de grootste leveranciers van konijnen aan winkels is het volgende te lezen:

Door een gebrek aan oog voor dierenwelzijn krijgen veel dierenzaken dieren met allerhande aandoeningen en infecties binnen, waardoor zowel zij als hun klanten dieren vaak snel zien sterven.

Ik verslikte me bijna toen ik dit zag... Dit is dus totaal het tegenovergestelde van wat we gezien en gehoord hebben bij de verschillende verhalen van dergelijke konijntjes.  En trouwens is de leverancier van deze konijnen trouwens ook zaakvoerder van een vleeswarenbedrijf dat er net naast ligt. Dat zegt ook al genoeg zeker, blijkbaar is het ook allemaal geld wat telt...  Er wordt dus absoluut geen rekening gehouden met het welzijn van de konijnen, ook in Nederland zijn er ontelbare verhalen van konijnen die in bedenkelijke omstandigheden in de winkels verkocht worden.  Ook konijnen die te groot worden voor de verkoop, gaan waarschijnlijk terug naar de kweker, en dan hoef ik er ook geen tekening bij te maken wat ermee gebeurd.
In Nederland heb je de Stichting Konijnenbelangen die proberen om zoveel mogelijk winkels te overtuigen om geen konijnen meer te verkopen, en dan krijgen ze daar ook een certificaat voor.  Jammer genoeg is het niet bij wet verboden om konijnen te koop aan te bieden in winkels (dit is enkel zo wettelijk geregeld voor honden en katten), dus het is rekenen op de goodwill van de winkels in kwestie zelf.
Maar we zullen het er zeker hier niet bij laten... Er wordt een dossier opgesteld met alle bewijsstukken van dit droevige verhaal, en we gaan dit proberen ook te bundelen met andere dergelijke verhalen.  We zijn ook nog aan het nadenken hoe we ook winkels kunnen gaan overtuigen om te stoppen met de verkoop van levende dieren, maar konijnen in het bijzonder... Als mensen nog tips of ideeën hebben of willen meewerken, mag je dit zeker altijd laten weten!