Het Vrolijke Konijnenhol: Sukkelaartje Speedy

Mijn arme Speedy sukkelt in feite al heel zijn leven met allerlei problemen... Tandjes, blaas, pootje, darmpjes, ... ik heb het bijna allemaal meegemaakt bij hem. Maar het is een sterk konijntje, en met veel aandacht en verzorging van mij komt het meestal wel goed. Hij sukkelt al sinds eind juli met een natte kin door overmatige speekselproductie door niet goed afgesleten tandjes. Dus dan gaf ik hem papjes en fijngesneden groenten, en ook weer korreltjes (want dat kon hij goed eten, en ik hoorde hem er goed op knabbelen). En zo was het met kleine ups en downs, maar hij is gelukkig en actief. Tot een paar dagen geleden het weer erger werd met het natte kinnetje... Eten lukt steeds moeilijker en moeilijker, dus ben ik weer overgegaan naar zijn papjes. Ook sandwich en chocolade gaat er behoorlijk in. Ik weet dat deze dingen absoluut niet gezond zijn voor een konijn, maar ik ben al gelukkig dat hij zelfstandig zoveel mogelijk probeert te eten, en ik probeer hem ook zoveel mogelijk van zijn lievelingsdingen voor te schotelen.

Maar sinds woensdag zit zijn oogje gezwollen en komt er wit uit... Een bezoekje aan de dierenarts met Speedy is voor mij dubbel, omdat hij al twee keer is moeten gereanimeerd worden toen ze zijn tanden wilden aanpakken. Ze kon helaas op dat moment niet veel doen, hij kreeg pijnstiller toegediend, en ik moet nu ook elke dag 2x metacam geven, en maandag om 8u30 gaan we weer langs. Dan gaat hij onder verdoving en gaan ze kijken wat er scheelt. Deze keer ga ik bij de ingreep blijven, misschien dat het voor Speedy dan ook beter gaat met mij in de buurt... Maar er is natuurlijk ook veel kans dat hij erin blijft. Het is zo'n dubbel gevoel. Als ik niets doe voor hem, is het niet goed, maar als ik wel iets doe, is het ook niet goed...

Door zijn natte kin, en tranend oogje, moet hij zich ook een stuk meer wassen, en hij ziet er niet uit. Maar toch blijft hij mijn allergrootste lieveling. Ik heb me er stilaan al bij neergelegd dat er veel kans is dat hij er binnenkort niet meer is, maar ik weet dat ik er helemaal kapot van ga zijn...

Daarom proberen we hem nu zo goed mogelijk te verwennen bij zijn mogelijk laatste dagen. Hij krijgt ongezonde dingen die hij graag eet, hij mag ook weer mee naar boven in bed om te knuffelen, en slaapt dan in een hokje in de slaapkamer. Maar ik heb de indruk dat het toch stilaan aan het verslechteren is. Sinds vrijdag begint hij ook veel te niezen (met behoorlijk wat snot) en zit hij hier ook aan mijn voeten te snuffen. Blijkbaar zorgen zijn tandproblemen nu ook voor een ademhalingsprobleem. Hij neemt zijn medicatie flink in, en als we niet kijken gaat hij ook wel zijn papjes eten, maar soms duurt het wel lang voor hij dat doet...

Zijn oogje (wel al een beetje proper gemaakt)

Lekker papje van de mammie eten. In het begin moet ik hem meestal een beetje helpen door eten op een lepeltje te doen, zodat hij dat ervan kan opeten.