Lieve mevrouw Praline

Ondertussen is mevrouw Praline twee weken bij mij, en ik moet zeggen dat ze ondertussen al behoorlijk opengebloeid is.

In het begin zat ze vooral in één van de drie hokken (ze heeft niet echt een favoriete plaats, als ze maar gewoon kan liggen) en kwam er zelfs bijna niet uit om te eten.  Meestal haalde ik haar er dan wel uit (geen sinecure met een groot konijn van 6kg...) zodat ze besefte dat ik eten breng naar de konijnen.

En ondertussen weet ze al goed dat ik eraan kom, net zoals de andere konijnen die dan al op hun achterpoten staan te kijken wat er op het menu staat.

Ze komt dan heel parmantig aangehuppeld, en zet zich dan bij de rest om te knabbelen. Gelukkig zijn er verder niet te veel problemen met mijn 5 andere konijnen.  Soms verschiet Praline wel van iets of iemand, en dan gaat ze ervandoor.  Vlekje en Holly zitten nog vooral samen, maar af en toe liggen ze wel bij haar ook.  Het grootste probleem is nog altijd Wollie, die komt niet overeen met het grootste en kleinste konijn in de ren.  Af en toe liggen er wel nog wat plukjes haar van Praline, maar ik heb de indruk dat Spookje en Vlekje dan wel de les spellen aan Wollie en haar ook even aanpakken.  Als ik in de ren ben, maak ik haar ook wel duidelijk dat haar gedrag zo niet kan...

Tijdens de voedertijd zijn er geen problemen, en ik vind het zo schattig om te zien hoe ze dan allemaal in een kringetje zitten rond het eten.  Met de meeste dingen die ze te eten krijgt, heeft Praline geen problemen om het op te eten en af te knagen.  Dus ik hoop dat ze op deze manier toch nog op de een of andere manier haar tandjes zelf wat kan gaan verzorgen en door het vele knabbelen voldoende kan afslijten.

Mevrouw Praline is zeker een leuke aanwinst voor mijn konijnengroep, want ze is ontzettend lief en aanhankelijk.  Ik mag haar ook altijd aaitjes geven, net als Vlekje, en dat zijn toch mijn grootste lievelingen van buiten!!!