We hebben in 2016 al behoorlijk onze portie van gedumpte konijnen gehad, het waren er rond de 50 stuks helaas. Een groot deel zijn we zelf gaan vangen, een deeltje werd gevonden en bij ons binnen gebracht.
We hadden gehoopt dat het jaar rustig zou eindigen en 2017 rustig zou beginnen, maar helaas....
Half december kregen we via onze konijnengroep op Facebook de melding binnen van een gedumpt nestje in een kartonnen doos.
Zelf had ik geen plaats, maar ze konden gelukkig terecht bij Wendy. Ze hadden allemaal vachtmijt en véél te mager om goed te zijn. We schatten hun leeftijd op 6 weken...
Zelf had ik geen plaats, maar ze konden gelukkig terecht bij Wendy. Ze hadden allemaal vachtmijt en véél te mager om goed te zijn. We schatten hun leeftijd op 6 weken...
Ondertussen zijn de kleintjes bij mij aangekomen na een maandje aansterken bij Wendy, en ze zien er al stukken beter uit. Het gaat om 5 vrouwtjes en 1 mannetje (het bruintje). Binnenkort gaan we ze ook registreren en op de blog plaatsen ter adoptie.
Ik had tijdens een bezoekje aan de kerstmarkt van Gent van een collega van mijn man gehoord dat ze de naam van de opvang had zien passeren op een groep uit Sint-Michiels, in verband met gedumpte konijntjes. Ik ging meteen op zoek naar het desbetreffende bericht om te zien waarover het ging. Ze had ons blijkbaar telefonisch proberen te contacteren, maar aangezien ik ook nog overdag moet werken, had ze me niet kunnen bereiken. Ik besloot om dan zelf de dame te contacteren in verband met de konijntjes.
Uiteindelijk ben ik op donderdag voor het verlof langs geweest, en ik had geluk dat het diertje net weer in haar tuin verschenen was. De vangkooi gezet en in een mum van tijd was het diertje gevangen. Hij werd Juulke gedoopt en is op 11 januari gecastreerd, dus tegen eind van de maand kan hij geadopteerd worden.
Tijdens het verlof had ik ook een berichtje binnen gekregen in verband met een loslopend klein blauw konijntje op een parking. De alarmbelletjes gingen al rinkelen, want het ging om een gekende dumpplaats, waar we al een paar konijntjes hebben gevangen. Zelf kon ik niet gaan kijken, maar gelukkig wilden er wel een paar mensen van het team een kijkje gaan nemen, helaas telkens zonder resultaat, het konijntje was nergens te zien.
Ik besloot om op dinsdag 10 januari zelf even tot daar te rijden in de hoop van het te zien, en ja hoor, het konijntje zat aan de zijkant te knabbelen. Helaas liep het héél snel weg toen het mij zag, de struiken in, en liet zich niet zien. Geduld is een mooie deugd bij het vangen van konijnen, zeker als je er alleen voor staat, en ik besloot in de auto te wachten tot het diertje zich weer liet zien. Ik probeerde een paar keer van positie te verrijden om een beter zicht te krijgen, en gelukkig kwam het na een uurtje weer piepen. Dan voorzichtig de vangkooi geplaatst, eten gegooid waar het vrij alert op reageerde. Het diertje kwam dichter en dichter, maar wou eerst niet in de kooi. Het liep achter de kooi en op een gegeven moment zelfs OP de kooi. Ik hoopte maar dat de kooi op die manier niet zou dichtklappen zonder dat het er in zat. Maar gelukkig duurde het niet lang voor het diertje toch op het eten in de kooi afkwam en gevangen zat. Ik was zo blij dat ik het diertje voor het stormweer en de koude kon vangen om hier in de opvang een warm hok te geven.
Eenmaal thuis gecheckt, en het ging om een vrouwtje. En omdat ik toch nog op zoek was naar een vrouwtje voor de verstoten Quasimodo, besloot ik om het mooie blauwe vrouwtje Velvet te dopen en als partner voor Q te adopteren. Er waren toch 2 blijvertjes uit de opvang gestorven tijdens de vakantie, dus er was plaats om dit mooie dumpertje een mooie thuis te geven, net als toen ik met Céleste van dezelfde dumpplek heb gedaan.
Welcome in the family, sweet Velvet!!!
Dit konijntje werd helaas niet meer gezien
Konijntje is vrij tam, maar pakken lukte niet
Uiteindelijk ben ik op donderdag voor het verlof langs geweest, en ik had geluk dat het diertje net weer in haar tuin verschenen was. De vangkooi gezet en in een mum van tijd was het diertje gevangen. Hij werd Juulke gedoopt en is op 11 januari gecastreerd, dus tegen eind van de maand kan hij geadopteerd worden.
Gevangen!!!
Tijdens het verlof had ik ook een berichtje binnen gekregen in verband met een loslopend klein blauw konijntje op een parking. De alarmbelletjes gingen al rinkelen, want het ging om een gekende dumpplaats, waar we al een paar konijntjes hebben gevangen. Zelf kon ik niet gaan kijken, maar gelukkig wilden er wel een paar mensen van het team een kijkje gaan nemen, helaas telkens zonder resultaat, het konijntje was nergens te zien.
Konijntje op de parking
Een klein blauw hangoortje
Ik besloot om op dinsdag 10 januari zelf even tot daar te rijden in de hoop van het te zien, en ja hoor, het konijntje zat aan de zijkant te knabbelen. Helaas liep het héél snel weg toen het mij zag, de struiken in, en liet zich niet zien. Geduld is een mooie deugd bij het vangen van konijnen, zeker als je er alleen voor staat, en ik besloot in de auto te wachten tot het diertje zich weer liet zien. Ik probeerde een paar keer van positie te verrijden om een beter zicht te krijgen, en gelukkig kwam het na een uurtje weer piepen. Dan voorzichtig de vangkooi geplaatst, eten gegooid waar het vrij alert op reageerde. Het diertje kwam dichter en dichter, maar wou eerst niet in de kooi. Het liep achter de kooi en op een gegeven moment zelfs OP de kooi. Ik hoopte maar dat de kooi op die manier niet zou dichtklappen zonder dat het er in zat. Maar gelukkig duurde het niet lang voor het diertje toch op het eten in de kooi afkwam en gevangen zat. Ik was zo blij dat ik het diertje voor het stormweer en de koude kon vangen om hier in de opvang een warm hok te geven.
Eenmaal thuis gecheckt, en het ging om een vrouwtje. En omdat ik toch nog op zoek was naar een vrouwtje voor de verstoten Quasimodo, besloot ik om het mooie blauwe vrouwtje Velvet te dopen en als partner voor Q te adopteren. Er waren toch 2 blijvertjes uit de opvang gestorven tijdens de vakantie, dus er was plaats om dit mooie dumpertje een mooie thuis te geven, net als toen ik met Céleste van dezelfde dumpplek heb gedaan.
Welcome in the family, sweet Velvet!!!
Kleine lieve Velvet
Samen met haar mannetje Quasimodo
Geen opmerkingen:
Een reactie posten