We hebben de afgelopen weken onze handen vol gehad met al die gedumpte konijntjes die massaal bij ons binnen gekomen zijn, om nog maar te zwijgen van alle babykonijntjes die ook gekomen zijn, omdat de gedumpte konijntjes gedekt bleken te zijn... Gelukkig hebben we ook heel wat nestjes tijdig kunnen vermijden door te gaan steriliseren, maar ja, nu zitten we met de gebakken peren en een 20 à 30 kleintjes die een thuisje zoeken... Helaas zijn ook een aantal van die jonge konijntjes gesneuveld tussen hun geboorte en de leeftijd van 8 weken... Hierbij nog even een overzichtje met babyfoto's en soms ook minder leuke verhalen...
Libby ontpopte zich na het vangen en verhuizen van haar pasgeboren nestje, tot een goede mama. De 5 kleintjes deden het supergoed, maar helaas zijn het bruintje en het mooi grijsje toch bezweken aan coccidiose, een ziekte die helaas vaak voorkomt bij jonge konijntjes...
Kontje van het grijze konijntje. Aan de poep is duidelijk bruin/witte doorzichtige substansie te zien, wat duidelijk wijst op coccidiose (darmprobleem). We hebben gedaan wat we kunnen met medicatie en aangepaste voeding, maar vaak halen ze het alsnog niet...
Libby met de overgebleven kleintjes: Hilbert, Isidoro en Garbo.
Friedel was één van de konijntjes die we op de parking van De Blankaart in Diksmuide hebben kunnen vangen, en zij is op 26 mei bevallen van 6 witte kleintjes... Mama bleek last te hebben van platte keutels, en werd binnen genomen om beter te kunnen opvolgen. Medicatie en aangepaste voeding leverde helaas niets op. Haar buikje bleef constant grommen, terwijl ze at voor zot. Ik merkte ook dat de kleintjes nauwelijks groter werden, in vergelijking met de andere nestjes...
Op een dag lagen ze allemaal netjes naast elkaar
Ondanks al mijn pogingen, is Friedel op 30 juni overleden... Ondertussen waren er ook al een paar van de kleintjes gesneuveld. Op deze foto is mama al overleden, en is één van de kleintjes nog op zoek naar warmte of melk bij de mama...
Toch nog dicht bij de mama proberen te zijn...
Ik vermoed dat Friedel een probleem had met haar spijsverteringsstelsel, en niet voldoende voedingsstoffen kon halen uit het vele eten wat ze hier kreeg. Hooi, gedroogde kruiden, speciaal voer, dat mocht allemaal niet baten... Omdat ze zelf onvoldoende energie naar binnen kreeg, bleven ook de kleintjes steken in hun groei en ontwikkeling helaas...
Wonder boven wonder bleef één kereltje van dit nest in leven... Hij werd apart gezet, eerst een tijdje in een kartonnen doos, tot ik een kleine duna kon bemachtigen om hem te huisvesten. Hij was verder heel levendig en actief, en at alles met héél véél smaak op. Alleen groeite hij ook nauwelijks...
Klein ukje in een grote doos
Knabbelen van het witloof
Op 5 juli kwamen er 4 jongen konijntjes binnen, van een oeps-nestje. Ze hadden tijdens het paasverlof de twee schoolkonijnen op logement gehad, maar achteraf bleken het toch geen 2 meisjes te zijn, en plots liepen er kleine konijntjes rond in hun perk. De eerste vier kwamen toen binnen, ondertussen zijn er nog 6 zo binnen gekomen... Omdat Rolf precies veel kleiner was dan de andere 3, besloot ik om hem bij onze albino pruts te steken, en met succes! Die twee rammen hebben ontzettend veel aan elkaar, en ik heb de indruk dat de groeispurt is ingezet!
Rolf is nog een beetje verlegen...
En sinds kort hebben ze het gezelschap van Eezy, ook één van de konijntjes uit het oepsnestje, die veel kleiner bleek dan de rest, en die we dus ook maar bij de kleinste heren hebben gezet, voor steun en gezelschap.
Ondertussen is onze albino al ferm gegroeid, en is ook heel nieuwsgierig als je voorbij komt. Hopelijk blijft het goed gaan met zijn gezondheid, maar dit blijft natuurlijk afwachten...
Hailey heeft haar pootjes vol met haar 5 zonen, en ook Yuki heeft haar nestje van 6 uitstekend verzorgd. De kleintjes van Zuma zijn ondertussen ook bijna allemaal vertrokken, daar waren er 4 kleintjes (2 zwartjes en 2 gespikkelde) die het niet gehaald hebben.
Nu, één van de rammetjes uit het nest van Yuki was iets minder fortuinlijk, want ik had hem al bengelend gevonden, met 1 pootje vast in de bovenkant van een kattenbak. Dat staat hier standaard in de hokken, zodat ze zich kunnen verstoppen en zo, maar blijkbaar was er dus deze keer ééntje blijven vasthaken, met alle gevolgen van dien... Ik weet niet hoe lang hij daar al vastzat, maar hij piepte niet. Gebeld naar de dierenarts, we konden pas 's avonds gaan, dus de kleine binnen genomen en in een klein hok gezet, zodat hij zich rustig moest houden. Eten en drinken ging goed, dat was al een opluchting, en ook zijn pijnstilling ging vlot binnen.
Even uitblazen op de vetbed
Wat water drinken uit het spuitje, na de pijnstilling
Bij de dierenarts werd er een foto gemaakt van het pootje, en het bleek gebroken te zijn op een moeilijke plaats... Daarom werd het gespalkt en moet zo een maandje blijven. Er is veel kans dat het tegen dan zal genezen zijn, maar er is ook kans dat zijn pootje altijd een beetje scheef zal staan... Maar hij is voor de rest alive and kicking hoor, want hij probeert altijd zijn hok te verbouwen...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten