We hebben deze maand al weer bijna 20 konijntjes binnen gekregen jammer genoeg, van allerlei oorsprong... Het is ongelooflijk hoe mensen ons stilaan weten te vinden en soms zelfs zonder afspraak aan onze deur staan met konijnen... Of de verhalen die we te horen krijgen van gedumpte konijnen, konijnen die in een klein hok op een kamer wonen met alleen hooi om te eten en geen drinken, konijnen die in een emmer gebracht worden.. Je kan het helaas zo zot niet bedenken of we krijgen het wel te horen... Allemaal heel triestig. En wij die hoopten dat 2016 rustig zou beginnen.
Helaas lopen de adopties ook niet zo vlot als dat we zouden willen. Trix en Domino waren geadopteerd maar uiteindelijk bleek de liefde toch niet wederzijds met de vrouwtjes, en zijn dus terug gekomen naar hier. Ook andere koppelingen zijn niet altijd gelukt... Laat ons hopen dat dit geen voorbode is voor een slecht jaar... Bij iedereen zitten de hokken meer dan vol, dus er kan echt geen enkel konijntje meer bij. We hebben dringend nood aan reservaties en adopties, dus we hopen dat we alsnog deze week véél mailtjes mogen krijgen om konijnen te reserveren.
De twee slechtziende konijntjes Emilio en Fabianne zaten al van eind november in de opvang. Hoewel Emilio nog niet gecastreerd was op dat moment, liet ik hem samenzitten met vrouwtje Fabianne, omdat ze echt twee handen op één buik waren. Als ze al zwanger zou zijn, zou het toch niet veel verschil meer uitmaken. Uiteindelijk is ze tussen Kerst en nieuw bevallen van 3 dode jongen, zodat het koppeltje toch zonder problemen samen kon blijven.
Zo lief samen altijd!
Ze had nochtans veel haar geplukt...
Deze twee zaten bij hun oorspronkelijke eigenaars nog bij een 3de konijn, een vrouwtje, en ze bleek uiteindelijk begin december ook bevallen te zijn van 5 kleintjes. Zij zijn begin januari dan naar hier verhuisd, omdat het thuis te gevaarlijk was met de husky's.
Zij mochten in het grote buitenhok gaan wonen met z'n allen, zodat ze veel huppelruimte zouden hebben. We hadden alles al geïnstalleerd, maar alleen de bovenkant moest nog klaargemaakt worden. Ik heb van het zonnige winterweer vorige week gebruik gemaakt om het hok aan te passen, door vloerbedekking te voorzien en plastic folie onder het dak. En ze vonden het fantastisch om nog meer huppelruimte te hebben, en een lekker warm plaatsje om te slapen.
Het bovenste gedeelte van het hok wordt al snel ingenomen
Volop op verkenning
Slaapbak verkennen
Ook een extra hooiruif boven gemonteerd
De vloerbedekking om het makkelijker te kunnen uitwassen
Eén van de 5 kleintjes was helaas een beetje minder fortuinlijk. Toen ik 's avonds mijn voederronde deed, zag ik Landor op een verhoogje staan, helemaal tegen de draad van het hok aan. Vreemd op het eerste zicht en toen ik dichter kwam, bleef hij staan, en ook toen ik aan zijn buikje kwam.
De ontortuinlijke Landor
En toen had ik het vermoeden dat hij met zijn tandjes was blijven haken aan de draad. Voorzichtig deed ik het deurtje open, ondersteunde ik hem met mijn hand en probeerde ik heel behoedzaam of hij los kwam. Uiteraard schreeuwde hij het uit en kort nadien had ik hem in mijn handen. Zijn mondje hing vol bloed en één van de tandjes was blijven hangen aan de draad van de deur, de andere zat heel los in zijn mondje en kon ik zo uithalen. Hij kreeg meteen ook pijnstilling en ik hou hem goed in de gaten dat hij voldoende eet, maar daar heeft hij niet echt problemen mee.
De tandjes...
Een bebloede snoet
Geen bovenste tandjes meer
Bij nader inzien blijken zijn onderste tandjes ook veel langer te zijn dan van zijn broertjes, dus ik denk dat daar de oorzaak van zijn ongeluk zit. Uiteraard blijft hij langer in de opvang ter observatie om te zien of de tandjes normaal terug groeien of niet...
En dan het koppeltje Yeltsin en Xanne zijn hier toegekomen toen mensen op het onverwachts aan de deur stonden en een briefje in de brievenbus gestoken hadden.
Ik belde op en het bleek om een koppeltje te gaan, nog jong, pas van half 2015 en hadden al 2 nesten gekregen. De jongen hadden ze aan een thuis kunnen helpen, maar de ouders moesten dus weg, omdat ze gingen verhuizen. En gelukkig zaten de twee wel apart en zou Xanne niet zwanger mogen zijn, maar je weet maar nooit natuurlijk... Tja, ik had niet echt plaats om nog 2 konijnen te huisvesten, maar ik ken mezelf, ik denk aan de konijntjes en wie weet waar ze anders zouden terecht komen natuurlijk, dus ik nam ze maar aan...
Xanne
Yeltsin
En dan wordt je op Facebook getagd in een bericht om 12 konijnen af te staan... Mama en papa en twee nesten. Het typische verhaal van verkeerde geslachtsbepaling en pas de ram apart gezet als ze het 1ste nest zagen en het was dus weer prijs...
Mama met het laatste nestje
Het eerste nestje van 4 en de papa zijn ondertussen gearriveerd bij Nathalia, en is papa Snickers bij mij beland en meteen ook al gecastreerd. Hij is alvast een heel lief en nieuwsgierig konijn!
Papa Snickers
En bij Kelly waren ook 3 jonge, niet-gecastreerde hangoor rammen aangekomen waar een vriendin niet meer voor kon zorgen, dus konden we ook niet anders dan deze aan te nemen. Ook deze rammen werden zo snel mogelijk gecastreerd en kunnen vanaf volgende week verhuizen.
Pluchke, één van 3 rammen
En zo zie je maar, altijd druk druk druk. Veel mensen denken dat we de opvang full-time runnen maar dat is niet zo. We gaan allemaal ook nog werken en bijna al mijn vrije tijd wordt besteed aan de opvangers. Moest iemand mij maandelijks willen sponseren met het uitbetalen van mijn loon, valt het natuurlijk te overwegen om te stoppen met werken en full-time konijnenopvang te doen... Kandidaten mogen mij altijd contacteren natuurlijk...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten