Het Vrolijke Konijnenhol: Herbert en Camille

Vorige week hebben we twee "eenzame" konijntjes uit de opvang aan elkaar gekoppeld, namelijk Herbert en Camille. We hebben gemerkt dat we voorlopig meer aanvragen krijgen voor buitenkonijnen, dus vermoed ik dat Herbert hier nog even blijft wonen dan...

Camille zal ook nog niet snel verhuizen, gezien haar medische toestand... Ik denk niet dat ik haar al voorgesteld had aan jullie, dus bij deze... Camille is een lief klein NHD'tje met witte oortjes.

Ze werd met veel pijn in het hart afgestaan, maar ik had hier al snel gezien dat er iets niet pluis was. In het hok merkte ik dat ze haar achterkant vreemd bewoog, en toen ik haar in de woonkamer liet rondlopen, hoorde ik geslof, en zag ik det het niet klopte.

Ik mailde even de vorige eigenaar om te horen of ze daar ook het probleem had. Dat was zo, maar de dierenarts had hen verzekerd dat er niets was. Mijn vermoeden is dus dat het ofwel E.Cuniculi is, waardoor ze wat verlamd lijkt, ofwel is het een rugtrauma.

Ik vroeg of ze eens gevallen was, en na een paar mailtjes bleek dus dat dit wel eens kon voorkomen bij de kweker. Het was dus niet de eerste keer dat het blijkbaar gebeurde, dus het zou wel eens het rugletsel kunnen zijn...

Dus naar de dierenarts met haar, en die kwam tot dezelfde conclusie als ik... Daarom gaan we haar een maand lang behandelen met Panacur, om te zien of het zo verbetert. Zo ja, is het dus E.Cuniculi. Ze eet altijd flink haar stukje boterham op met de druppeltjes.

Sowieso is er niets aan haar pootjes zelf te voelen, en als het dus geen E.C. is, dan is het een rugletsel en gaan we moeten zien hoe ze daarmee omgaat.

Maar dus deze week heb ik dus Herbert en Camille samengezet in de puppyren in de keuken, nu Holly uit haar quarantaine mocht en weer bij de andere buitenkonijnen zit.

En als bij wonder viel alles vrij snel in de plooi, en was Herbert gelukkig niet te hevig. Camille liep wel eerst een paar keer weg, maar legde zich dan toch (letterlijk en figuurlijk) bij de situatie neer!