Zaterdag zat ik even tussendoor op de computer om nog wat prijzen op te zoeken voor artikelen in de winkel, en ik besloot om even naar Kapaza te surfen. Zonder foto werd er een moerke aangeboden met 7 tot 8 kg eten, en het moest direct allemaal weg. De eerste die haar kwam ophalen, mocht haar hebben... Ok, dan gaat bij mij een alarmbel rinkelen en besloot een mailtje te typen. Maar dan dacht ik, misschien toch maar beter bellen. Ik kon in de namiddag nog niet weg, omdat ik eerst wou hebben dat alles klaar zou staan voor de opendeurdag. Gelukkig waren Veerle en ik snel klaar, en kon ik nog tijdig doorrijden om het konijn op te halen. Er was al contact geweest met iemand anders, maar ik had onderweg nog een SMS gestuurd om te melden dat ik op komst was.
Eenmaal daar aangekomen, werd ze al vrij snel uit het hok gehaald en in mijn vervoerskot gezet, en had niet veel tijd om haar nader te inspecteren. Alles werd in de auto geladen, dus het konijn, twee zakken met hooi en stro, en ook nog eten en een opbergton. Konijnen zet ik altijd bij mij op de voorzetel, zodat ik in de gaten kan houden hoe ze reageren op de autorit. En zij zat gewoon met haar neus in de hoek, en keek me de ganse tijd aan. Ik praatte tussendoor ook regelmatig met haar. Op de radio speelde het liedje "Nathalie", maar bij nader inzien heb ik haar toch maar een andere naam gegeven, namelijk Nina.
Eenmaal thuis prepareerde ik het grote kot voor haar, en moest Joe tegen zijn zin verhuizen naar een kleiner hok. Ik had al snel gezien en geroken dat er iets mis was met haar poep... Maar ik kon voorlopig niet veel doen, aangezien de zetels voor de afwasbak stonden.
Ik vond ook dat ze op zich wel mager stond, en gaf haar te eten. Amai, in een mum van tijd was dat allemaal op! Het was gelijk dat ze daar geen eten kreeg. Het resulteerde wel in wat platte kak, maar ik probeerde dan ook wat andere dingen uit om het weer goed te krijgen. Zowel 's avonds en 's morgens kreeg ze een grote hoop eten, en telkens was het allemaal opgesmuld.
Op zondag, toen alles al weer wat op zijn plaats stond, nam ik haar bij me om te wassen. Ze vond dat natuurlijk niet zo leuk, maar uiteindelijk kon ik haar toch nog behoorlijk wassen en meteen ook haar nageltjes knippen. Deze waren ook ontzettend lang, waarschijnlijk van nooit te kunnen rondlopen en altijd opgesloten te zitten in een kotje.
Tijdens haar verzorging, merkte ik ook dat haar pootjes behoorlijk rood stonden, en na enig opzoekwerk bleek het dus om urinebrand te gaan. Kan verschillende oorzaken hebben, zoals E.Cuniculi, en hiervoor wordt ze nu behandeld met Panacur en Baytril. Vandaag is het al een stuk beter met haar. Na de verzorging liet ik haar wat rondlopen in de garage, zodat ik in tussentijd haar hokje weer kon verversen. En in tussentijd heb ik ook wat foto's van haar gemaakt. Haar achterste is nog niet helemaal droog op dit moment, maar voor ze terug in haar hokje ging, werd ze nog verder gedroogd.
Helaas is haar witte vacht rond de poep behoorlijk bruin-gelig...
Verder weten we helaas niet veel over haar. Ze moest weg omdat die jonge gast stopte met kweken, omdat hij de laatste tijd nogal wat malchance had met zijn konijnen, want de een na de andere stierf. Ik weet ook niet hoe oud ze is, of ze zwanger kan zijn... Maar ik weet wel dat ze nu in goede handen is, en beetje bij beetje proberen we haar te laten wennen aan mensen, want ze heeft de schrik goed te pakken. Ze krijgt haar medicatie, voedsel in overvloed, en ik heb de indruk dat het nu, na 2 dagen in de opvang, niet erger wordt. Haar pootjes zijn bijna rauw vlees, maar hopelijk wordt het snel beter dankzij de zalf. Mijn man heeft vanavond ook geholpen om haar vast te houden, zodat ik haar zonder problemen kon verzorgen. Ze trok tijdens het wassen met een doekje wel vaak haar pootjes op, en ik zag inderdaad maar weinig haar en vooral rode huid. Maar ze liet het gelukkig allemaal toe, en ik heb de indruk dat ze nu wel beseft wat we voor haar aan het doen zijn. Maar we gaan héél véél tijd en geduld moeten hebben om haar weer helemaal in orde te krijgen!!!
En dit vond ik ook zo schattig van haar, kijken in de wasmachine...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten