Op 20 december kreeg Katja telefoon van de FOD Dierenwelzijn in verband met de inbeslagname van 80 konijnen. Helaas hebben wij niet de capaciteit om dergelijke grote aantallen te huisvesten, maar we konden er wel een aantal overnemen. Met de verschillende medewerkers werd ondertussen gekeken hoeveel konijntjes we zo konden helpen.
Er werd afgesproken dat ze allemaal zouden opgehaald worden door een VOC, en dat ze dan vandaaruit verder verdeeld konden worden over opvangen die wilden meehelpen.
Uiteindelijk bleek het zelfs om 80 volwassen konijnen te gaan en zo'n 40 kleintjes, maar tijdens het transport werden de kids van de mama's gescheiden, zodat eenmaal ter plaatse niet duidelijk meer was welke kleintjes bij welke moeders hoorden...
Het was dus de bedoeling dat Katja bij het VOC de zwakkere of ziekere dieren zou meenemen, maar daar had het VOC helaas geen oren naar... Ze wilden zelf alle konijnen herplaatsen, omdat ze zo lidgeld vragen... Ze krijgen ook geen subsidies en blijkbaar is het lidgeld de enige manier om geld binnen te krijgen. Maar zoals wel vaker gebeurt in niet-gespecialiseerde opvangen, worden rammen niet gecastreerd en worden de dieren niet gevaccineerd...
Dus door de FOD Dierenwelzijn moesten de konijnen zo snel mogelijk weg van bij de eigenaar, maar wat er verder met de dieren gebeurt, daar liggen ze dus niet wakker van... Op zich is het goed dat er meer en meer werk gemaakt wordt van dierenwelzijn en dat er meer inbeslagnames gebeuren, maar op zich zonder compensatie voor de organisaties die zich het lot van deze dieren aantrekken...
Katja mocht enkel dus de 36 kleintjes meenemen, die het VOC ondertussen in een couveuse had gelegd, omdat ze niet meer wisten welke kleintjes bij welke moeder hoorden...
Op 22 december werden ze opgehaald, maar de allerkleinsten (1 of 2 nesten met samen 11 jongen) waren daar vertrappeld door de grotere baby's. Tijdens de rit naar huis stierven nog een keer 7 kleintjes, en zijn in de loop van de dag nog eens 4 zwakkere konijntjes gestorven.
Gelukkig kon ze ook rekenen op de steun van Jodipro en Het Knaagtandje om een aantal kleintjes over te nemen om verder met de hand op te voeden... Daar kan het VOC nog een puntje aan zuigen, dat samenwerken de dieren veel beter ten goede komt dan gewoon elk op je eigen eilandje gaat werken...
Jammer genoeg zijn intussentijd al heel wat kleintjes overleden helaas... Van de 16 overgebleven kleintjes nadat er telkens 5 naar Jodipro en Het Knaagtandje verhuisen, overleden er nog 9.
Twee dagen na de inbeslagname is één van de 12 wildkleurtjes gestorven, hoogstwaarschijnlijk aan longontsteking. Het kleintje vertoonde duidelijke ademnood. Katja vreesde eerst dat hij zich verslikt had in de melk, waardoor die in de longen terechtgekomen was, maar in de daaropvolgende dagen bemerkte ze dat ongeveer de helft van de 12 'wildjes' een of ander symptoom van pasteurellabesmetting vertoonde: abcesjes, 'nest-box eye', reutelende ademhaling... Vermoedelijk was mams dus niet zo gezond... Onmiddellijk werd contact opgenomen met een van onze supergoede, konijnkundige dierenartsen, Dierenarts Jennifer Defoor en in samenspraak met haar behandeling met Zitromax opgestart. Voor alle veiligheid werden alle kleintjes behandeld. De koetjes (zwart-wit kleurtjes) zaten wel apart, maar kregen melk met hetzelfde speentje.
Jammer genoeg was het dus voor een groot deel van de kleintjes al te laat. Ze stierven, grotendeels aan luchtweginfecties, voor de antibiotica zijn werk kon doen.
De overgebleven 7 peutertjes stellen het wel heel goed momenteel!
