Furry friends

Ik zou me inderdaad geen leven zonder konijntjes kunnen indenken!!!

Lazy Sunday

Soms wou ik dat ik een luilekkerzondag had, maar helaas, ik moet opstaan om de konijntjes te verzorgen: hokken kuisen, hooi aanvullen, drinkflessen vullen, korrels geven en zo meer!

Maar we doen het met héél véél liefde!

Bunnies!!!

Als het een dagje een keer tegenzit, dan moet ik maar naar mijn konijntjes gaan, en voel ik me al op slag beter!!!

Home...

Home sweet home, ik zou me geen huis en tuin zonder konijnen kunnen inbeelden... Ik hang ook altijd vol konijnenhaar, of heb hooisnippers op mijn kleren of in mijn haar en zo voort...

GOED TERECHT: Marvin

We kregen onlangs deze leuke foto's binnen van de jonge Marvin.  Hoe schattig toch weer!

Help!

Iedereen kan iets doen om gedumpte of afgestane dieren te helpen!!!
Adopteer, wordt meter/peter, sponser, wordt vrijwilliger, doneer en vooral verspreid de gedachte van "Adopt, don't shop!" en stop de verkoop in dierenwinkels!!!

Adopteer!!!!

Het is natuurlijk wishful thinking dat alle opvangkonijntjes tegelijk geadopteerd worden en dat de opvang leeg is... Er staan altijd veel konijntjes op de wachtlijst ook, en krijgen we vaak nog dringender gevallen binnen van gedumpte konijntjes en dergelijke.

Maar hoe meer en hoe sneller konijnen worden geadopteerd, hoe meer en sneller we andere konijnen kunnen helpen natuurlijk!

Voor meer informatie over de beschikbare konijnen kun je uiteraard kijken op onze adoptiepagina: http://vrolijkekonijnenhol.blogspot.be/p/ter-adoptie_23.html

De konijntjes op de wachtlijst zijn hier te vinden: http://vrolijkekonijnenhol.blogspot.be/p/wachtlijst.html

Konijntjes in huis...

Een huis is pas een thuis met konijntjes!!!

Vakantie? Niet voor mij... (deel 2)

Op dinsdag werd een flinke dame bij ons afgezet, die we Ithaca hebben gedoopt.  Helaas voor het diertje kampt het door verkeerde voeding met serieus overgewicht, en ook een serieuze plakpoep tot gevolg, omdat ze haar blindedarmkeutels niet meer kan opeten.

Ithaca, ofte "Dikke Bertha"

Ruim 3 kilo konijn dus...

 Haar vuile poep bij binnenkomst

We hebben haar eerst laten bekomen, maar dan op woensdag hebben we haar onder handen genomen om te wassen.  Allé, uiteraard alleen haar poep en ervoor zorgen dat vooral de dikke klont zou verdwijnen.  Met veel moeite kregen we heel wat stukken los.  Ook nu nog moeten we haar regelmatig checken, omdat door haar zwaarlijvigheid ze nog steeds onvoldoende aan haar poepje kan.

 Drogen en bekomen in de warmte...

Om het probleem van haar zwaarlijvigheid op te lossen, pakken we het op 2 vlakken aan. Enerzijds een strikt dieet van weinig korrels (en dan uiteraard de gezonde variant!), veel hooi, groentjes en anderzijds veel beweging.  Ze mag af en toe rondhuppelen in de garage of in een ren in de garage in de hoop dat de grammen er zo gaan afvliegen.

Veel bewegen is de boodschap

Op woensdag gingen we dan een konijn gaan vangen in Diksmuide, dat al een hele poos rondliep op een weide aan een drukke baan. Het kreeg er wel eten van voorbijgangers en omwonenden, maar ideaal was het natuurlijk niet. Helaas was door het weer die weide omgetoverd in een modderpoel, wat de vangactie helaas niet vergemakkelijkte.

Het witte puntje in de verte is het konijn...

Je kon het konijn wel vrij dicht benaderen, maar niet dicht genoeg...

Heel veel weg en weer gelopen, van de parking over de draad terug in de weide en terug. Ene keer heel dichtbij toen hij bijna in de vangkooi liep, maar toch nog een gaatje had ontdekt die wij over het hoofd hadden gezien. Ik moest helaas in de namiddag nog terug naar huis voor een afspraak, en ik liet Edith ter plaatse, omdat het konijn toch al wat moe begon te worden van het opjagen.
Maar daarna duurde het niet lang meer of het witte konijntje kon met de blote handen gepakt worden en werd in de vangkooi gestopt.

Deze mooie albino dame hebben we Jara genoemd.

Omdat we vorig jaar zoveel nesten, ook van halfwilde konijntjes hebben gehad, hebben we besloten om vanaf dit jaar alle gevonden dames te laten steriliseren.  En gelukkig maar, want in het geval van Geraldine was ze dus al zwanger.  Jara was dit nog niet, maar had ook sterk gekund aangezien er behoorlijk wat wilde konijnen in de buurt van de weide wonen.

De beide dames samen bij de dierenarts

En dan hebben we nog Kimba opgehaald in Harelbeke, omdat ze werd aangeboden in een heel klein hokje, en het is een mooie lieve dame met prachtige blauwe ogen.

's Anderendaags ging de bunnymobiel dan richting Zelzate, om daar een ouder konijntje van 7 jaar met tandproblemen op te pikken, omdat de eigenaar zelf geen vervoer had.  Het diertje wordt afgestaan omdat ze de dure behandelingen voor zijn kiezen bij te vijlen en het duurdere voer (Science Selective) niet meer kan betalen.  Maandag mag hij mee naar de dierenarts voor een checkup van zijn kiezen en ook meteen te laten castreren. Het is geen grote eter, dus ik ben benieuwd wat de dierenarts in het mondje zal zien.

Lars, een klein lief konijntje!

En de laatste konijntjes die tijdens het verlof werden opgepikt, deze keer in Beernem en dus wat dichter bij de deur, waren twee dames die via een weggeefgroep van de regio gratis werden aangeboden, dus besloot ik maar om die er ook nog bij te nemen. Want ik ken al het scenario: mensen met kinderen reageren erop, en over een paar maand moeten de dames weer op zoek naar een nieuwe thuis.  En daarom zoeken ze nu via onze opvang een nieuwe thuis!

Meranda

Natosha

Zo zie je maar, dat het hier bij momenten wel behoorlijk druk kan zijn... Maar gelukkig hebben we deze maand ook weer al een aantal adopties achter de rug en nog wat reservaties, maar uiteraard hopen we dat nog meer van onze opvangers een nieuw thuisje kunnen krijgen!!!

Vakantie? Niet voor mij... (deel 1)

Onlangs hebben we de Krokusvakantie gehad, even een weekje als breekpunt van het tweede trimester.  Tijd om als leerkracht weer de batterijen op te laden... Of toch niet?  Niet in mijn geval, want vakantie is hier niet echt om uit te blazen, maar wel om me weer quasi full-time in te zetten voor de konijntjes.  Ik heb op 10 dagen tijd ruim 1000 kilometer gereden om konijntjes met een probleem op te halen, een ruim hok te halen en konijnen te gaan vangen... Soms zou ik ook gewoon even willen ontspannen en niets doen, maar ik ben zo niet en met de konijntjes is er altijd wel werk te doen...

De donderdag voor de vakantie ben ik in de voormiddag naar de markt hier in Oostkamp geweest, om dan door te rijden naar Sint-Gillis-Waas om een gedumpt konijntje met 1 oogje op te halen.  Haar advertentie stond online en ik besloot dit arme konijntje te gaan halen.  Vermoedelijk werd het dier daar afgezet omdat er oude hokken op de oprit stonden, en de dumpers dachten dat het diertje wel bij konijnenliefhebbers zou terecht komen.

Daarna vlug naar huis om Dolce te installeren, eten en vlug gaan werken.

De lieve kleine Dolce

Na het werk terug naar huis om Roos op te pikken, en samen naar Drongen te rijden om een megagroot hok op te halen van een lieve mevrouw die een konijn en twee cavia's had gered uit een café.  Later tijdens de vakantie zijn de cavia's dan ook naar de opvang gekomen.

Na de tussenstop in Drongen reden we verder naar Ternat, om een konijn met tandproblemen op te vangen.  Dit konijntje had ik ook gespot op de zoekertjessite, en het bleek uiteindelijk om dezelfde plaats te gaan waar ik zowat een jaar geleden Mopsie had opgehaald.  Eenmaal daar aangekomen, mochten we mee naar achter in de tuin, waar een aantal hokjes stonden.  Ze toonde me ook nog een ander konijn, met kale poten, "omdat ik veel van konijntjes weet".  Ik dacht meteen dat het om een schimmelinfectie ging, iets wat zeker door een dierenarts moest nagekeken worden. Ik kreeg hem ook mee.  Hij werd Finley gedoopt en het meisje met tandproblemen Eleni.

Eleni is een kleine NHD met tandproblemen, die nog in de opvang blijft

Nieuwsgierige Finley

Na onze tocht ging het meteen naar de dierenarts, om onze gecastreerde rammen op te pikken en Finley meteen binnen te doen voor een checkup.  De nagels waren ook veel te lang en de dierenarts kon ook niet direct zien wat er aan de hand was, omdat er ook geen korsten of schilfers op te vinden waren.  Finley mocht daar ook meteen de nacht doorbrengen, want hij zou 's anderendaags al gecastreerd worden.

De kale pootjes en veel te lange nagels...

Helaas bleek Dido op vrijdagmorgen te zijn overleden, dus absoluut geen goed begin van de vakantie... Maar ja, veel tijd om te rouwen had ik niet, want veel konijntjes hebben mijn aandacht nodig...
Op zondag 7 februari ging het richting Eeklo om konijnen te vangen op een parking.  De meldster had in de tuin van haar ouders een heel tam hangoorkonijn gezien en laten huppelen, en wij gingen kijken of we die zagen en uiteraard proberen te vangen.  Dit konijn hebben we niet gezien, maar ik zag al vrij snel een wit konijntje tegen de betonnen platen aan de achterkanten van de tuin. Ik ging er op af, schudde met een potje eten en al vrij snel kwam het diertje in mijn richting gelopen.  Ik zette de vangkooi en in een mum van tijd zat het witte konijntje erin.  Het bleek om een vrouwtje te gaan, die we Geraldine hebben gedoopt.

Geraldine gevangen!

Andere konijntjes waren niet te zien.  Ik besloot om toch maar even binnen te gluren bij de andere tuintjes en toen zag ik een bruin konijntje onder een trampoline zitten.  We vroegen of we in de tuin mochten, maar helaas had het konijntje ook snel door wat we van plan waren, verliet de tuin en liep de parking op.

Vicky in actie om het tweede konijn te vangen, hij kwam gewoon uit mijn hand eten

Het duurde niet lang voor ook ons 2de konijn letterlijk in de val liep!  En na even een vlugge check bleek het om een mannetje te gaan, en hij wordt vanaf nu Halston genoemd.

Lotto

Als ik ooit de lotto zou winnen, zou de konijnenwereld er alvast een stuk mooier uitzien!  (maar we doen het verder zoals nu, kleinschalig, als een uit de hand gelopen hobby waar je veel liefde van terug krijgt, van de diertjes!)

Zoveel soorten konijntjes...

op zoek naar een huisje!  In de opvang zitten veel soorten konijntjes, jong of oud, klein of groter, hangoren of rechte oren, actieve of rustige konijntjes, kortom, je vindt altijd je gading bij ons!
Kijk voor het aanbod van konijnen op onze pagina's:
http://vrolijkekonijnenhol.blogspot.be/p/ter-adoptie_23.html (deze konijntjes zitten al in de opvang of bij de gastgezinnen)
http://vrolijkekonijnenhol.blogspot.be/p/wachtlijst.html (deze konijntjes zitten nog bij de huidige eigenaars en zijn ook op zoek naar een nieuwe thuis)

Take the road...

Zalig toch, konijnenliefde?

Konijnen moeten kunnen rechtstaan

Helaas zijn de hokken die aangeboden worden voor konijnen, vaak niet goed genoeg.  Vaak staan mensen die een dergelijk hok kopen, ook niet echt bij stil.  Maar het is nodig dat een konijn toch zich een keer kan uitrekken op z'n achterpootjes!  Kan dat niet in het hok zelf, moet dit zeker wel kunnen in de ren.  Konijntjes hebben nu eenmaal veel ruimte nodig!!!

Steun ons via Zooplus, Bol.com, ...

Er zijn verschillende manieren om ons te steunen, en je aankopen doen via onze site is er één van. Bij een aantal leveranciers hebben wij een partnerprogramma, zodat wij een procent krijgen als jullie hun site via onze blog gaan bezoeken.  Zo weten ze dat je via ons komt, en worden de bestellingen geregistreerd, en krijgen wij per kwartaal het geld uitbetaald op onze rekening.  Heel eenvoudig dus, en je steunt er op die manier zonder veel extra werk!  Maar het kan voor onze opvang wel een wereld van verschil maken!!

We vermelden hieronder de sites met de juiste links, maar je kan ook altijd aan de rechterkant naar de desbetreffende sites surfen, dat werkt op dezelfde manier!
Wij hebben op die manier een samenwerking met
* ZOOPLUS: voor alle benodigdheden voor alle diersoorten
* BOL.COM: voor al je online aankopen van boeken, DVD's, dierenvoeding, speelgoed, electronica en zo meer
* MEDPETS: De online huisdierenapotheek om je trouwe viervoeters gezond te houden

En uiteraard zijn giften via onze rekening ook altijd welkom. Rekeningnummer BE89 9730 8729 5485 (IBAN ARSPBE22) op naam van Het Vrolijke Konijnenhol

ALVAST BEDANKT OM VIA DEZE LINKS 
TE SHOPPEN EN TE BESTELLEN
De konijntjes zijn jullie dankbaar!!!

Always AND forever

We kunnen het niet genoeg benadrukken: een dier is voor het leven en niet zomaar voor even!!!

Konijnen in de kou?

We lezen helaas vaak dat konijnen binnengehaald worden bij de eerste vrieskou.  Op zich kunnen konijnen goed tegen de koude. Buitenkonijnen ontwikkelen vanaf september/oktober ongeveer hun wintervacht.

Door konijnen binnen te plaatsen of regelmatig binnen te nemen, geraakt hun vacht in de war en begint hun wintervacht uit te vallen, met alle gevolgen vandien.  Alleen bij extreem winterweer is het beter om je konijnen op een koele plaats binnen te houden.

Konijntjes naar de regenboogbrug...

Helaas hebben we de afgelopen 2 weken afscheid moeten nemen van 6 konijntjes... Drie opvangers en 3 blijvertjes zijn over de Regenboogbrug gesprongen.  Dat is veel op korte tijd om te dragen en natuurlijk beginnen we na te denken of er hier iets "heerst".  Maar langs de andere kant zijn ze allemaal aan wat anders gestorven, en we proberen hier toch altijd zo goed mogelijk de hokken te kuisen en te ontsmetten met Dettol...

Hieronder even het triestige overzichtje...

We hadden al bericht over Vianna en Domino, die overleden op 25 januari... http://vrolijkekonijnenhol.blogspot.com/2016/01/rip-domino-en-vianna.html

Maar ook Xanne wou plots niets meer eten. Dwangvoer van Critcal care en gemixte groentjes konden haar ook niet bekoren. Ze was ook aan het knarsetanden en dat kan wijzen op pijn of op een tandprobleem.  Ze probeerde wel te eten, maar telkens ze iets at, hoorde ik het verschrikkelijke malende geluid. Ook zij werd naar de dierenarts gebracht voor verder onderzoek en opvolging.  De toestand was kritiek, want er zat slijm in haar mest (mucoide enteropathie) en ook veel gas in de darmpjes. Helaas mocht het ook voor haar niet zijn, want ze is in de late namiddag bij de dierenarts gestorven...

Met het koude en natte weer ben ik helaas ook niet lang buiten, en kan vaak de signalen onvoldoende zien als er wat scheelt... Hopelijk wordt het snel weer langer klaar en beter weer...

Slaapzacht, lieve meid...

En dan nog de drie blijvertjes met tandproblemen...

Op dezelfde dag dat ik merkte dat het niet zo goed ging met Xanne, zag ik ook dat Dido er maar sipjes bijzat.  Ik merkte een klodder kak aan haar achterste, met doorzichtige sliertjes. Wormen dus, en ik nam haar binnen in de garage in een grote ren, en startte een behandeling met Panacur.  Omdat het niet zo evident is om dat toe te dienen aan een Franse hangoor, deed ik dat op haar korreltjes.

De laatste foto bij mij thuis

Maar op donderdag 5 februari kreeg ze precies moeite met ademen en 's avonds was het alleen maar erger, en dan ben ik nog om 23u naar de dierenarts gereden om haar binnen te brengen.  Toen ik 's morgens opbelde, was haar strijd helaas al voorbij.  

De allerlaatste foto, bij de dierenarts

Wat zal ik haar speciale snoetje missen... Op de konijnenkoer zal ze nooit meer voor mijn voeten lopen, en zal ik haar nooit meer moeten "wegjagen" van de groentenvoorraad waar ze altijd naar huppelde als ze de kans kreeg.  Ze zou alles gedaan hebben om te eten, maar toen ze dus die bewuste avond zelfs haar korrels niet aanraakte, wist ik dat er iets mis was.

Nooit stond dat mondje stil..

Ach, ze is hier toch anderhalf jaar een heel gelukkig konijntje geweest, met alles wat ze zich maar kon wensen.  Het was zo'n schatje en ook een beetje de mascotte van de opvang, zoals haar zijn er geen twee.  Het nieuws sloeg ook in als een bom op haar fanpagina, waar ik vanaf ze hier was, haar avonturen had gepost...

Dit is haar pagina: https://www.facebook.com/sadbunnyDido/ en deze zal verder gebruikt worden om te vertellen over de blijvertjes van onze opvang, wel in het Engels.

Op 5 februari zag ik tijdens mijn voederronde dat Indis niet meteen naar de groentjes ging om op te eten.  We hadden de dag voordien nog een afspraak gemaakt voor een checkup van haar tandjes bij de dierenarts op de dinsdag in de vakantie.  Maar toen ik haar opnam, zag ik dat heel haar kin dik stond en dat het helemaal nat was. 

Het mondje van Indis

Niet goed dus!  Ik maakte dus wéér dwangvoer en papjes, en ik heb nog nooit een konijntje gehad die dat zo goed opat.  Ook broertje Haldir had ik een week intensief verzorgd met zo'n papjes. Omdat ze zo goed at, nam ik contact op met de dierenarts voor de volgende morgen te komen.  

Jump to eternity...

Maar dat heeft ze helaas niet meer gehaald. Toen ik haar nog 's morgens vroeg wou dwangvoeren, sperde ze haar mondje wagewijd open en begon te krijsen.  Ik heb al zoveel konijntjes begeleid op hun laatste momenten hier op aarde en ik besloot om met haar in de zetel te gaan zitten om haar gerust te stellen.  Maar ze probeerde telkens weg te springen (= de oversteek maken) en ik legde haar in de zetel voor haar laatste tocht terwijl ik haar streelde... En ze was gelukkig, want ik zag haar staartje zo weg en weer schudden, ze zag waarschijnlijk haar broertjes terug...

Nooit meer pijn...

Het is natuurlijk een dubbel gevoel, ik heb het liefst dat ze bij mij in mijn armen kunnen sterven, maar soms is de dierenarts nog het enige wat we kunnen proberen om hun leven te redden.  Konijntjes zijn zo'n tere dieren, mensen staan er nog veel te weinig bij stil dat er zo snel wat kan mislopen...  Maar ik ben er zeker van dat Indis hier 3 maand nog een mooi leven heeft gehad, in tegenstelling tot broer Gwindor (kort na aankomst gestorven) en Haldir (moeten laten inslapen omwille van abcessen tot op het bot).  Toen zij gestorven waren, heb ik gezworen om jouw hier te houden en goed voor je te zorgen... Jammer dat het maar zo kort was... Ik heb haar samen met haar broertjes begraven...

Over hun verhaal kun je hier ook nog lezen: http://vrolijkekonijnenhol.blogspot.be/2015/10/lief-en-vooral-veel-leed-in-de-opvang.html en http://vrolijkekonijnenhol.blogspot.be/2015/11/fuck-de-fokkers.html

Indis woonde al die tijd samen met Ritchie, die ook in de periode dat Indis en haar broers hier aankwamen gestorven was... Omdat hij zich niet eenzaam zou voelen, had ik nieuwkomertje Eleni, ook met tandproblemen, bij hem gezet.  Maar hij miste zijn grote liefde en heeft zich helemaal laten gaan en stopte met eten...

Ritchie met zijn eerste vrouwtje Mopsie, was ook een zalig koppeltje, ze deden alles samen...

Indis sliep het liefst met haar hoofdje bovenop de rug van Ritchie en dat waren ook twee handen op één buik.  Het was grote liefde tussen hen!

Koppelingspoging met nieuwkomertje Eleni

Hij was op 7 februari vorig jaar binnen gekomen en ik zou hem als blijvertje registreren, want niemand wou deze oude heer zonder snijtanden... Maar helaas is hij dus op 8 februari 2016 in mijn armen overleden... 

Zijn laatste momentjes in mijn armen

Dus zoveel sterfgevallen op korte tijd, het doet iets met een mens... Ik ben er nog altijd niet goed van als ik hier aan denk, en zeker konijntjes met tandproblemen die mijn hart gestolen hebben... Maar langs de andere kant denk ik ook dat ze hier goed verzorgd zijn geweest, met lekker eten en goed voer en liefde en aandacht van mij of een soortgenootje... En ik mag me ook niet laten gaan en te verdrietig zijn, want de andere konijntjes hebben mij ook nodig, in afwachting van een goede thuis...

En we hebben ondertussen ook al een paar keer de regenboog gezien, teken dat ze allemaal goed gearriveerd zijn en het goed stellen. One day, we will meet again... Maar nu nog niet, mama moet nog véél konijntjes redden en helpen!!!