Smullen van andijvie

Gisteren mochten we na het vangen van Romy ook nog heel wat andijvie gaan trekken op het stukje grond, dus hadden we een grote zak gevuld.  Uiteraard mochten de konijntjes er na het kuisen meteen van knabbelen, en ze deden dat met héél véél smaak!!!

Vodka aan de knabbel

Ook pluizenbol Toto is lekker aan het eten

Grijsje (konijn van Ann) geniet er ook van!

Ook de binnenkonijnen van Ann krijgen een flinke portie andijvie

Sommigen beginnen toch liever eerst met de korreltjes

Maar toch is die andijvie echt wel lekker!

Ook de cavia's lusten wel wat van dat lekker groen spul!

Nieuwsjes uit de opvang

Weer even een korte update van wat er de laatste tijd weer allemaal gebeurd is bij de opvang!

* We hebben waarschijnlijk nog niet uitdrukkelijk vermeld dat zowel Django en Lyon half oktober zijn verhuisd naar hun nieuwe thuis, en stellen het heel goed bij hun respectievelijke vriendje en vriendinnetje!

* Woensdag stond er weer grote kuis op het programma.  We waren zeker met genoeg mensen om alle 10 de hokken weer helemaal proper te krijgen.  Bedankt alvast voor jullie hulp!  Omdat we anders toch een beetje in elkaars weg gingen lopen, hebben Ann en Vicky een zeil gelegd op de grond onder het dak, in de hoop dat het nu niet meer zal binnenregenen in de rennen.  Aangezien ze voor het weekend nog regen uitgeven, gaan we nog even afwachten om nieuwe konijnen toe te laten. Zo kunnen we zien of het inderdaad werkt met het zeil, zoniet gaan we nog wat anders moeten verzinnen.

* Kiki was blijkbaar al een paar dagen ontsnapt uit haar ren, en liep tussen de stallen en het ander hok, waar ze al serieus had gegraven.  Ze had zich onder de paletten verstopt, maar tegen het einde van de kuisronde, konden we haar vangen.  Ze werd dan samen met Toto (ook al zo'n ontsnapper) in een afgedekte ren gezet!

* Knabbel en Babbel zijn tijdelijk verhuisd naar Drongen, waar medewerkster Veerle ze zal verzorgen.  Op die manier hopen we van iets sneller dan de wachtlijst te kunnen afwerken.

* Quinn is vandaag binnen voor castratie, en over een tweetal weken mag hij dan verhuizen naar zijn nieuwe baasje in het Gentse. Dat was onze snelste reservatie!

* Frits was er precies niet zo goed aan toe, en is vandaag ook voor check-up binnengebracht bij de dierenarts.  Hij eet precies niet meer zo goed, en de dierenarts ging checken of er misschien wat mis was met zijn tandjes of niet.  Verder heb ik ook de indruk dat hij blind of toch sterk slechtziend is. Ik heb hem gisterenavond meegenomen van Kortemark naar Oostkamp en nog verder geobserveerd.  Zijn gedrag wijst er inderdaad op dat hij niet zomaar vrolijk kan rondhuppelen, maar hij loopt behoedzaam rond.  Hier at hij wel behoorlijk goed, misschien dat zijn vriendje in de ren alles voor zijn neus opat? Toen ik zijn oogjes bekeek, lag er inderdaad een kleine grijze waas over een deel van de oogjes.  Hij had die vlekjes al bij binnenkomst, maar blijkbaar heeft hij er nu meer last van.  We hopen dat de dierenarts vanavond uitsluitsel kan geven van wat er met hem aan de hand is...

* Gisteren is Vodka weer naar Oostkamp verhuisd, waar hij succesvol met Paige is gekoppeld.  En het was meteen koekenbak, en na een uurtje zaten die twee elkaar al te wassen. Het is echt een prachtig koppeltje, en zaterdag mogen ze dan naar hun nieuwe thuis verhuizen!!!

* We hebben onze konijnen ook weer verwend met de lekkere knabbels van onze sponsers, maar daarvan zal ik jullie nog even wat foto's tonen in een ander berichtje.

* Binnenkort gaan we ook weer een aantal nieuwe artikelen aan ons winkeltje toevoegen.  Vergeet niet dat we nog steeds superleuke kalenders hebben die we verkopen t.v.v. de opvang!!! Het zou jammer zijn dat we daar op het einde van het jaar mee blijven zitten...
Kom zeker ook even langs in ons winkeltje: http://www.easywebshop.com/hetvrolijkekonijnenhol

HVK to the rescue

Gisteren zag ik op een paar dierengroepen het oproepje passeren om een konijn te helpen vangen in Avelgem... Er kwam niet echt reactie op, en Avelgem is nu ook niet het einde van de wereld, dus ik besloot om een handje te gaan helpen, en gelukkig wou onze vrijwilligster Kelly ook mee gaan helpen.  Samen met Elisa en haar mama gingen we op zoek naar "het konijn".  Blijkbaar liep het daar al zo'n 7 maanden rond in de tuin, achtergelaten door de vorige eigenaars van het huurhuis.  En omdat het huis binnenkort weer bewoond wordt, was er dus haast bij om het konijn te vangen. Ik had gevraagd om wat foto's van de tuin door te sturen, maar het was voor mij niet altijd zo duidelijk hoe alles precies in elkaar zat.

Ik heb dan maar mijn auto volgeladen met bovenkanten van hokken, een net, en een ren aan elkaar vastgemaakt.  In de grote tuin zat ze niet blijkbaar, dus gingen we even kijken in het extra stukje naast de tuin.  Blijkbaar stond daar een soort van tuinhuis, en had het konijn daar al een hol onder gegraven.  Dus ging het vierkoppige team voorzichtig dit stuk in, en bleef iemand de poort bewaken, want ze zou eronder door kunnen.

Het duurde niet lang voor we haar zagen, en het bleek om een groot formaat konijn te gaan.  Van zodra ze ons in de gaten kreeg, verdween ze achter het tuinhuis, en in feite eronder.  We probeerden wat lawaai te maken, zodat ze in de tuin zou lopen.  Dat gebeurde ook, dus barricadeerden we de toegang tot de achterkant van het tuinhuis.  Met drie hielden we dan "klopjacht", maar dat was niet zo evident.  Er stonden nogal wat planten (vooral brandnetels), maar we deden ons best.  Gelukkig stond iemand aan de poort, want we merkten wel dat ze daar meteen naar toe ging, maar dat was ook afgespannen met draad.  En zo ging het een paar keer over en weer, en bijna had ik haar te pakken met de bovenkant van een hok, maar door de boompjes bleef er een gaatje over, waardoor ze kon ontsnappen.

Dan maar het tweede plan, namelijk een soort van fuik maken met aardbeinet en wat extra attributen uit de tuin.  En dan was het meteen prijs! Ze sprong in het net, en ik kon haar meteen opnemen en in mijn armen leggen. Even checken, het was inderdaad een meisje, en we hebben haar ROMY (ID 99) genoemd. We hadden gedacht daar heel de ochtend mee bezig te zijn, maar na een twintigtal minuutjes was de klus al geklaard!!!

Vicky met "baby" Romy

Kelly en Vicky na de konijnenjacht

En dan werd ze meteen in een hokje gezet, zodat ze kon bekomen van de "jacht".  En ze is echt een doodbraaf konijn hoor!  We werden daarna nog uitgenodigd bij Elisa en haar ouders voor een drankje en een babbel over de dieren.  En ze was zo opgelucht dat we haar geholpen hebben met het konijn, want ze kon er moeilijk van slapen, te weten dat dit dier zomaar aan zijn lot was overgelaten...  Bovendien hadden we in de tuin ook heel wat paardenbloemblaadjes geplukt, en mochten we ook nog mee naar hun "lochting" om een grote zak met andijvie voor de konijntjes te plukken.  Elisa was zelfs zo vrijgevig om naast het hooi en voer dat ze al preventief voor het konijn had gekocht, en bovendien ook nog een financiële bijdrage!!! Wij zijn blij dat we haar hebben kunnen helpen met het vangen.

En ondertussen hebben we Romy meegenomen naar Kortemark, en mag ze daar spelen in onze grote rennen. Deze dame is verder in perfecte conditie, en is uiteraard op zoek naar een goede thuis waar ze naar hartelust kan rondhuppelen!  Ze is zwart van kleur met veel grijze accenten.

In mijn nieuwe huisje

Lekker knabbelen van de gekregen andijvie

Close-up van een grote lieverd

Moeten er nog appels zijn???

Afgelopen zaterdag zijn Wim en ik voor het eerst op appelenpluk geweest in Zarren bij Fruithoeve Devos, waar Ann ook af en toe appelen en peren mag halen die niet meer voor menselijke consumptie kunnen dienen.

Het was de laatste dag dat je zelf de appelen kon gaan plukken, dus ik wou perse even langs gaan, om ook wat voorraad te hebben om te drogen voor de konijntjes.  Je moest je eigen "verpakking" meehebben, dus zijn we met een geleende kruiwagen en twee bakken de boomgaard ingetrokken om die te vullen met heerlijke appels. Hihi, en we bleven maar plukken, met als resultaat 22 kg in de bakken.

En dan gingen we nog een keertje, maar dan om de afgevallen appels (en ook wat peren) op te rapen van de grond, want die waren goedkoper en is voor de konijnen.  Wim zei dat we de zak niet te vol moesten doen, maar hij bleef zelf maar rapen, zodat we al gauw aan 13kg zaten!  De eerste stuks werden zaterdag al meteen verorberd door de buitenkonijnen.

Maar dat was niet alles wat we meehadden!  Ik raapte ook de afgevallen blaadjes en takken op van de grond, als extra knabbeling voor de konijntjes, en tussen de bomenrijen groeiden ook nog massa's paardenbloemen, dus daar heb ik er ook nog heel wat van geplukt.  Alles voor de konijntjes natuurlijk!!! En dan gaan we straks maar weer aan de slag om te drogen, want het is al weer een eindje geleden, en we moeten uiteraard onze voorraad weer een beetje bijwerken.

De "oude" bende van Ann

Een paar dagen geleden toonden we jullie al de nieuwkomers bij Ann, vandaag nog even een paar foto's van de groep konijnen die Ann al eerder had binnen wonen!

King Bollie

Mientje aan het smullen van de gedroogde appels

Ook blinde Fientje is aan het knabbelen!

Mmmmmmm, lekker hoor!!!

Isis

En zo zie je maar dat Ann ondertussen ook heel wat hangoren heeft zitten!

De tijdelijke opvang bij Vicky

Herfstvakantie... maar bij mij is het vooral een werkvakantie.  Gisteren ben ik al vol goeie moed erin gevlogen om te werken en alles weer een beetje in orde te krijgen.  Zo ook de organisatie van de konijntjes, want zoals je al hebt kunnen lezen, zitten er ook meer konijntjes dan gebruikelijk bij mij. Door de wateroverlast in de stallen van de opvang te Kortemark, hebben we er dus tijdelijk voor geopteerd om ook de konijntjes die bij mij binnenkomen, even bij te houden tot we een oplossing gevonden hebben voor alles.

In de keuken zitten op dit ogenblik het oudste en jongste konijn van mij.  Omdat Wollie precies niet echt zindelijk is na haar behandeling voor de maden, heb ik haar in de ren van Ukkie geplaatst.  Het is niet leuk om telkens achter haar aan te lopen om de vele plasjes en keutels op te kuisen, dus moet ze vanaf nu op een minder grote plaats zitten dan te mogen rondlopen in de keuken en living.  Vind het ook jammer voor haar, maar er is niet veel anders aan te doen. Het was nochtans leuk om weer een konijntje in huis te zien rondhuppelen...

En aangezien Ukkie nog te klein is om deze vrijheid te krijgen (tijdens het opzetten liep ze rond, maar ik moest in de gaten houden dat ze nergens tussen of onder kroop natuurlijk), dus maakte ik een extra rennetje voor haar. Iets kleiner dan dat van Wollie, maar ik heb haar nog niet horen klagen!  Uiteraard moest haar mandje er zeker instaan...

In de keuken, tussen de tafel en de muur

Ukkie op haar favoriete plaatsje (zolang ze er nog inpast)

En dan de tweede plaats, waar ik de konijntjes van de opvang plaats, is de garage.  Ik heb geprobeerd om alles zo goed mogelijk te reorganiseren, zodat ik veel konijntjes op een kleine plaats kan zetten, en dat betekent dus stapelen... Op deze manier huisvest ik dus op het ogenblik 5 konijntjes, waarschijnlijk op dezelfde oppervlakte als één ren bij Ann in Kortemark.  Maar ik probeer hen, van zodra het weer het toelaat, ook wat buiten te laten huppelen in de buitenren.  Op de tafel zitten op dit ogenblik Paige en Mango en dan tegen de poort in het grootste hok zitten Orion en Nepal.  Onder de tafel staat heel wat eten en dingen van de sponsers, en dan voor de tafel staat het hok van Grace, die meestal overdag mag huppelen in de garage en/of de tuin.

En dan tenslotten buiten... Omdat Hazel niet meer in de grote buitenren kon blijven, omdat ze geterroriseerd werd door de andere konijnen, werd ze apart gezet in een hokje dicht bij het terras.   Maar dan kwam Flokje erbij deze zomer, omdat hij niet meekon met Speedy op vakantie, en ze allebei laten lopen in de tuin was geen optie, omdat Hazel zich niet kan verdedigen tegen de katten die hier soms komen.  Dus ja, het werd een hok met een rennetje aan, met dan later nog een houten ren om hen toch iets meer loopruimte te geven.  En dan tegen deze rennen werd met de metalen panelen nog een buitenren gemaakt voor de logeetjes van de opvang.

En sinds zaterdag staat er nog een buitenren bij, waar de Franse hangoor Quinn in verblijft op dit ogenblik. Typisch Belgische bouwstijl van kotje en hokje en zo meer.   Geen wonder dat Wim het zo stilaan een beetje beu aan het worden is, want toegegeven, het is inderdaad alles behalve een aangenaam zicht...

Maar we proberen tot een goede oplossing te komen, zodat alle partijen (ikke, Wim en de konijnen) tevreden zijn met de situatie, dus er wordt aan gewerkt!!!

Onze stand op Exoknaag

Op de beurs in Dadizele in september hadden we voor het eerst gehoord van dit evenement, en aangezien deelname aan dergelijke dierenbeurzen goed is om onze spulletjes te verkopen en naambekendheid te krijgen, besloten we om ook aan deze deel te nemen.

Het ging door in ISS Gent, en was zowel voor knaagdieren als exotische dieren.  Alleen was het aandeel van de knaagdieren weliswaar beperkt met een kleine 10 standen, waarvan één zelfs niet afgekomen is...

Roos op onze stand van 3 tafeltjes

We hebben voor elk wat wils mee! Even wat detailfoto's van rechts naar links....

Kooitje van Ukkie (ze heeft zich verstopt) met daarnaast het voedergedeelte met grote en kleine zakken, snoepjes en zo meer.

Uiteraard mocht de informatiemap ook niet ontbreken, met een paar foto's van de konijnen die al het langst wachten op een thuis...

Het populairste gedeelte van onze stand: het zelf gedroogde fruit en groentjes!  

We hebben daar toch behoorlijk wat zakjes van verkocht.

Het middelste gedeelte met snoep, thee, kaarsjes, kruiden, confituur, kalenders...

Hier zie je de wenskaarten (vooral voor de kerst), de andere kaarten zaten in de molen die we voor onze stond konden zetten, en ook nog de boekjes en pannenlappen.

En dan het laatste gedeelte met o.a. de juweeltjes

Omdat heel wat mensen specifiek kwamen voor de terrariumdieren, was de toevloed op het gedeelte van de knaagdieren soms wel iets minder, maar desalniettemin hebben we toch weer wat dingen kunnen verkopen en zijn er weer centjes bij op onze rekening.  We kunnen alvast weer iets meer dan een castratie bekostigen. We hopen dat er heel wat mensen ook ons misschien in de toekomst gaan contacteren om een konijntje te adopteren.  Er was zelfs een dierenarts die foldertjes meenam van ons om in zijn praktijk te leggen.  Als dat niet leuk is.

We mochten van onze nieuwe sponser Supreme Petfoods ook aan de mensen staaltjes Science Selective uitdelen, en dat werd door de klantjes zeker ten zeerste geappreciëerd.

En natuurlijk hadden we onze kleine mascotte Ukkie meegenomen naar het evenement, omdat we dat ook graag in de toekomst met haar willen doen, en dan wordt ze de drukte en zo een beetje gewoon.  Ze had al even mogen proeflopen in de peuterklas een paar weken terug, en nu met haar leeftijd van 7 weken mocht ze dus harten doen smelten op de beurs.  En dat heeft ze weer met glans gedaan hoor, er waren zelfs een paar mensen die interesse hadden om haar te adopteren.  Maar ze is niet te adopteren, ze blijft lekker bij haar mammie wonen, waar ze zeker geen aandacht te kort komt.

Ukkie moest ook even de snoepjes naast haar inspecteren en even knabbelen aan de draad.

Ze had zeker geen stress, en huppelde vrolijk rond, en at ook regelmatig van haar groentjes.

Blijkbaar vonden veel mensen het "vreemd" wat ze te eten kreeg, maar zo zie je maar dat heel wat mensen niet genoeg kennen over wat konijntjes nodig hebben.

Dit was haar rustplaatsje, verstopt achter het informatieblaadje, en daar lag ze heel rustig!

Maar als er mensen in de buurt kwamen, kwam ze steevast even kijken in de hoop een aaitje te krijgen.

En omdat Ukkie in feite mijn kindje is, besloot mijn ma om haar meter te zijn.

Uiteraard moest dat gevierd worden met één van de favoriete groentjes: witloof!

Even een overzichtje van de blok met de knaagdierenstands (bedankt Hamster Home voor de foto).  

Als je goed kijkt, zie je ons rechtsachter met de witte T-shirts.

De organisatie heeft ook nog foto's genomen tijdens de beurs, van zodra deze beschikbaar zijn, gaan we ook even delen op de blog natuurlijk!

Testament van een konijn

Ik zag in het weekend een prachtige tekst passeren op Facebook, en besloot om het ook even hier op onze blog te publiceren.

Ik versta het maar al te goed dat mensen verdrietig zijn voor het verlies van hun geliefde konijntje.  Ik weet er alles van, te meer omdat ik ook een weekje geleden mijn allergrootste schat Speedy heb moeten laten inslapen, en ik ben er nog altijd niet goed van.

Maar na regen komt zonneschijn zegt het spreekwoord, met tussendoor misschien een prachtige regenboog... Regenbogen hebben in mijn leven al altijd een belangrijke betekenis gehad, en nog eens te meer toen ik het prachtige verhaal van de regenboogbrug hoorde.

Het zou jammer zijn dat je door je verdriet geen dieren meer wil houden, er zijn nog zoveel sukkelaartjes op zoek naar een goede en warme thuis die jij voor ze kan zijn.  Aarzel niet om een nieuw konijntje in huis te nemen, ook om het vriendje of vriendinnetje niet te veel te laten treuren van eenzaamheid.  Kies voor een konijntje uit onze opvang!!!